filmov
tv
Βένια Δημητρακοπούλου ΤΡΙΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Δαυίδ Ναχμίας ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ
Показать описание
η εκπομπή μεταδόθηκε απ' το Τρίτο Πρόγραμμα στις 11 Μαίου 2024
Η Βένια Δημητρακοπούλου, μια γλύπτρια που ενσαρκώνει την απόλυτη σύνδεση του ανθρώπου με το υπερβατικό και το αιώνιο, είναι μια δημιουργός που ανυψώνει την τέχνη σε ύψος σχεδόν μεταφυσικό. Με τη βαθιά της ευαισθησία, τις ρίζες της στην ελληνική παράδοση και τη διαρκή της αναζήτηση του πανανθρώπινου, η Δημητρακοπούλου καταθέτει έργα που αποτελούν ύμνους στην ψυχή και το πνεύμα.
Η τέχνη της αναδύεται ως διάλογος με την αρχαιότητα, αλλά όχι με τρόπο νοσταλγικό ή μιμητικό. Είναι ένας ζωντανός διάλογος που ανιχνεύει την ουσία της ελληνικής κληρονομιάς και τη μετασχηματίζει σε καθολική εμπειρία. Τα έργα της μοιάζουν με αρχαϊκά μνημεία, ωστόσο είναι εμποτισμένα με τη φρεσκάδα μιας σύγχρονης δημιουργικής ματιάς. Κάθε της γλυπτό αποτελεί μια πύλη προς την αιωνιότητα, μια πρόσκληση να ξαναδούμε τον κόσμο με μάτια που διψούν για το ουσιαστικό και το αληθινό.
Η Δημητρακοπούλου δεν δημιουργεί απλώς φόρμες· δημιουργεί κόσμους. Μέσα από το μάρμαρο, τον μπρούντζο, το ξύλο, αποκαλύπτει την ανθρώπινη πάλη για νόημα, για σύνδεση με το άρρητο. Η τέχνη της δεν εγκλωβίζεται στα υλικά της, αλλά τους επιτρέπει να αφηγηθούν ιστορίες που ξεπερνούν την επιφάνεια και φτάνουν στην ουσία της ύπαρξης. Οι μορφές της, λιτές αλλά γεμάτες ένταση, συνδυάζουν τη δύναμη του αρχέγονου με την τρυφερότητα του ανθρώπινου.
Στα γλυπτά της υπάρχει μια μοναδική ένταση: είναι βουβές κραυγές που αντηχούν μέσα μας, μας συγκλονίζουν και μας καλούν να επαναπροσδιορίσουμε τη σχέση μας με τον εαυτό μας, με τη φύση, με την ιστορία. Τα έργα της είναι μνημεία μιας συλλογικής μνήμης που ανακαλεί το παρελθόν, ανασυνθέτει το παρόν και οραματίζεται το μέλλον. Αυτή η διαχρονικότητα που χαρακτηρίζει τη δουλειά της είναι και το μεγάλο της δώρο: μας διδάσκει ότι το παρελθόν δεν είναι ένας χαμένος χρόνος, αλλά ένας αέναος οδηγός.
Η Βένια Δημητρακοπούλου ενσωματώνει στο έργο της το βάθος της ελληνικής παράδοσης, αλλά το προσφέρει με τρόπο που απευθύνεται σε κάθε άνθρωπο, σε κάθε πολιτισμό. Είναι ταυτόχρονα μια καλλιτέχνις βαθιά εθνική και οικουμενική. Τα έργα της δεν έχουν γεωγραφικά όρια· είναι κλειδιά που ανοίγουν τις κλειδαριές της παγκόσμιας ψυχής. Και αυτή η σπάνια ικανότητά της να συνδυάζει το τοπικό με το παγκόσμιο είναι που κάνει την τέχνη της τόσο ανεκτίμητη.
Η τέχνη της είναι μια τελετουργία αφύπνισης. Τα έργα της, τοποθετημένα σε μουσεία, εκθέσεις ή φυσικά τοπία, αποκτούν μια σχεδόν ιερή διάσταση. Μιλούν για τη σιωπή, για την ένταση της ανθρώπινης προσπάθειας να κατανοήσει το άγνωστο, για την ανάγκη μας να ανήκουμε σε κάτι μεγαλύτερο. Είναι έργα που δεν αφήνουν τον θεατή αμέτοχο· τον καλούν να σκεφτεί, να νιώσει, να αναθεωρήσει.
Σε έναν κόσμο που η τέχνη συχνά εκφυλίζεται σε προϊόν και η δημιουργικότητα θυσιάζεται στον βωμό του εντυπωσιασμού, η Βένια Δημητρακοπούλου αποτελεί φάρο αυθεντικότητας. Με την τέχνη της, μας υπενθυμίζει ότι η δημιουργία δεν είναι απλώς πράξη· είναι μια ιερή υποχρέωση να εξερευνήσουμε το βάθος της ανθρώπινης ύπαρξης. Τα γλυπτά της είναι μνημεία μιας βαθιάς κατανόησης του κόσμου, φορείς μιας αλήθειας που στέκεται αγέρωχη απέναντι στον χρόνο.
Η Βένια Δημητρακοπούλου δεν δημιουργεί μόνο για να δούμε, αλλά για να νιώσουμε. Μας καλεί να γίνουμε μέρος της τέχνης της, να ανακαλύψουμε κομμάτια του εαυτού μας μέσα στα έργα της. Και μέσα από αυτή τη διαδικασία, να θυμηθούμε ότι η τέχνη, η αληθινή τέχνη, είναι το αντίδοτο στη λήθη, η γέφυρα που μας ενώνει με το άπειρο.
Δαυίδ Ναχμίας Μάιος 2024
Η Βένια Δημητρακοπούλου, μια γλύπτρια που ενσαρκώνει την απόλυτη σύνδεση του ανθρώπου με το υπερβατικό και το αιώνιο, είναι μια δημιουργός που ανυψώνει την τέχνη σε ύψος σχεδόν μεταφυσικό. Με τη βαθιά της ευαισθησία, τις ρίζες της στην ελληνική παράδοση και τη διαρκή της αναζήτηση του πανανθρώπινου, η Δημητρακοπούλου καταθέτει έργα που αποτελούν ύμνους στην ψυχή και το πνεύμα.
Η τέχνη της αναδύεται ως διάλογος με την αρχαιότητα, αλλά όχι με τρόπο νοσταλγικό ή μιμητικό. Είναι ένας ζωντανός διάλογος που ανιχνεύει την ουσία της ελληνικής κληρονομιάς και τη μετασχηματίζει σε καθολική εμπειρία. Τα έργα της μοιάζουν με αρχαϊκά μνημεία, ωστόσο είναι εμποτισμένα με τη φρεσκάδα μιας σύγχρονης δημιουργικής ματιάς. Κάθε της γλυπτό αποτελεί μια πύλη προς την αιωνιότητα, μια πρόσκληση να ξαναδούμε τον κόσμο με μάτια που διψούν για το ουσιαστικό και το αληθινό.
Η Δημητρακοπούλου δεν δημιουργεί απλώς φόρμες· δημιουργεί κόσμους. Μέσα από το μάρμαρο, τον μπρούντζο, το ξύλο, αποκαλύπτει την ανθρώπινη πάλη για νόημα, για σύνδεση με το άρρητο. Η τέχνη της δεν εγκλωβίζεται στα υλικά της, αλλά τους επιτρέπει να αφηγηθούν ιστορίες που ξεπερνούν την επιφάνεια και φτάνουν στην ουσία της ύπαρξης. Οι μορφές της, λιτές αλλά γεμάτες ένταση, συνδυάζουν τη δύναμη του αρχέγονου με την τρυφερότητα του ανθρώπινου.
Στα γλυπτά της υπάρχει μια μοναδική ένταση: είναι βουβές κραυγές που αντηχούν μέσα μας, μας συγκλονίζουν και μας καλούν να επαναπροσδιορίσουμε τη σχέση μας με τον εαυτό μας, με τη φύση, με την ιστορία. Τα έργα της είναι μνημεία μιας συλλογικής μνήμης που ανακαλεί το παρελθόν, ανασυνθέτει το παρόν και οραματίζεται το μέλλον. Αυτή η διαχρονικότητα που χαρακτηρίζει τη δουλειά της είναι και το μεγάλο της δώρο: μας διδάσκει ότι το παρελθόν δεν είναι ένας χαμένος χρόνος, αλλά ένας αέναος οδηγός.
Η Βένια Δημητρακοπούλου ενσωματώνει στο έργο της το βάθος της ελληνικής παράδοσης, αλλά το προσφέρει με τρόπο που απευθύνεται σε κάθε άνθρωπο, σε κάθε πολιτισμό. Είναι ταυτόχρονα μια καλλιτέχνις βαθιά εθνική και οικουμενική. Τα έργα της δεν έχουν γεωγραφικά όρια· είναι κλειδιά που ανοίγουν τις κλειδαριές της παγκόσμιας ψυχής. Και αυτή η σπάνια ικανότητά της να συνδυάζει το τοπικό με το παγκόσμιο είναι που κάνει την τέχνη της τόσο ανεκτίμητη.
Η τέχνη της είναι μια τελετουργία αφύπνισης. Τα έργα της, τοποθετημένα σε μουσεία, εκθέσεις ή φυσικά τοπία, αποκτούν μια σχεδόν ιερή διάσταση. Μιλούν για τη σιωπή, για την ένταση της ανθρώπινης προσπάθειας να κατανοήσει το άγνωστο, για την ανάγκη μας να ανήκουμε σε κάτι μεγαλύτερο. Είναι έργα που δεν αφήνουν τον θεατή αμέτοχο· τον καλούν να σκεφτεί, να νιώσει, να αναθεωρήσει.
Σε έναν κόσμο που η τέχνη συχνά εκφυλίζεται σε προϊόν και η δημιουργικότητα θυσιάζεται στον βωμό του εντυπωσιασμού, η Βένια Δημητρακοπούλου αποτελεί φάρο αυθεντικότητας. Με την τέχνη της, μας υπενθυμίζει ότι η δημιουργία δεν είναι απλώς πράξη· είναι μια ιερή υποχρέωση να εξερευνήσουμε το βάθος της ανθρώπινης ύπαρξης. Τα γλυπτά της είναι μνημεία μιας βαθιάς κατανόησης του κόσμου, φορείς μιας αλήθειας που στέκεται αγέρωχη απέναντι στον χρόνο.
Η Βένια Δημητρακοπούλου δεν δημιουργεί μόνο για να δούμε, αλλά για να νιώσουμε. Μας καλεί να γίνουμε μέρος της τέχνης της, να ανακαλύψουμε κομμάτια του εαυτού μας μέσα στα έργα της. Και μέσα από αυτή τη διαδικασία, να θυμηθούμε ότι η τέχνη, η αληθινή τέχνη, είναι το αντίδοτο στη λήθη, η γέφυρα που μας ενώνει με το άπειρο.
Δαυίδ Ναχμίας Μάιος 2024