Μαρία η Αιγυπτία: Από την ερημία των επιφανειακών σχέσεων, στην πληρότητα ζωής της ερήμου

Показать описание

Η αγία Μαρία η Αιγυπτία είναι ένα φωτεινό παράδειγμα μιας γυναίκας που μπόρεσε να ανακαλύψει τον πλούσιο εσωτερικό ανθρώπινο κόσμο.
Ήταν μόνη μέσα στο πλήθος , χαμένη στις επιφανειακές απρόσωπες σχέσεις και βρήκε το κουράγιο να αναγνωρίσει την αστοχία της χωρίς να την καθηλώσει η ενοχή και η απελπισία.
Άντεξε να αντικρίσει την αποτυχία και τον σκοτεινό εαυτό και τότε αναδύθηκαν το φώς και οι προσωπικές δυνατότητες. Από την παγωμένη, νεκρή κατάσταση, βίωσε με τη χάρη του Θεού την κραταιά ως θάνατο αγάπη.

Ελένη Καραγιάννη
Η Ελένη Αγγελοπούλου- Καραγιάννη είναι Ψυχίατρος παιδιών και εφήβων, Υπαρξιακή Ψυχοθεραπεύτρια Ζευγαριού, οικογένειας και Ομάδας,
Εκπαιδεύτρια και Επόπτρια Ψυχοθεραπευτών.
Διευθύνει μαζί με τον Δημήτρη Καραγιάννη το θεραπευτικό και Εκπαιδευτικό Ινστιτούτο Αντίστιξη,
υπαρξιακής συστημικής κατεύθυνσης .
Διδάσκει σε μεταπτυχιακό πρόγραμμα του πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Συγγραφέας του βιβλίου "Μικρές Ανάσες", 'οπου η Ψυχολογία συναντά την λογοτεχνία.

Στη συνάντηση θα συμμετέχουν η γερόντισσα Θεοδέκτη και η μοναχή Θεοκτίστη από την Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Ανατολής.
Ταυτότητα Ιεράς Μονής
Η Ιερά Μονή Τιμίου προδρόμου Ανατολής, ιδρύθηκε από τον οσιομάρτυρα άγιο Δαμιανό τον εν Κισσάβω περι το 1550 μ.Χ., ο οποίος οργάνωσε κοινοβιακή μοναστική αδελφότητα και παράλληλα ασκήτευσε σε παρακείμενη χαράδρα. Το μοναστήρι λειτούργησε μέχρι τον Β΄Παγκόσμιο πόλεμο, αλλά κατόπιν ερημώθηκε. Το 1980 μ.Χ κοντά στο μεταβυζαντινό αρχικό οικοδομικό συγκρότημα, αγιορείτες μοναχοί άρχισαν να κτίζουν καινούργια πτέρυγα, την οποία εγκατέλειψαν το 1983.
Από τον Ιούλιο του 2000 ανέλαβε να αποκαταστήσει το μοναστήρι, η διεθνής γυναικεία μοναστική αδελφότητα από το ιερό ησυχαστήριο του Αποστόλου Παύλου στο Λαύριο Αττικής.
Στον πολυεθνικό χαρακτήρα της μοναστικής κοινότητας αντιστοιχεί και η διεθνής ιεραποστολή αυτής, δια της οποίας επιβεβαιώνεται εμπράκτως ότι στην Ορθοδοξία δεν γίνεται διάκριση έθνους , φυλής ή γλώσσας.
Οι μοναχές ασχολούνται με τις "λειτουργικές τέχνες", (αγιογραφία, ιεροραπτική), παραλλήλως δε και ιδιαίτερα με την παραδοσιακή γεωργοκτηνοτροφία. Στο μοναστήρι διατίθενται παραδοσιακά γεωργικά και κτηνοτροφικά προϊόντα (κυρίως γαλακτοκομικά και παράγωγα αυτών), μέσω των οποίων εξασφαλίζονται τα προς το ζην.