ΗΣΠΟΡΑ-ΣΤ΄ΑΛΩΝΙ- ΠΙΠΙΝΑ ΤΣΙΜΙΚΑΛΗ-Διηγήματα-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-Logos me tempo-Vana Sbarouni

ΗΣΠΟΡΑ-ΣΤ΄ΑΛΩΝΙ- ΠΙΠΙΝΑ ΤΣΙΜΙΚΑΛΗ-Διηγήματα-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-Logos me tempo-Vana Sbarouni
"Η Σπορά
Σ’ εκείνο λοιπόν το ήσυχο λιμανάκι χτύπησαν οι πρώτες φουσκοθαλασσιές κι έφτασε γρήγορα η τρικυμία πέρα από τα βαθιά και ατέλειωτα πελάγη, που τα φούσκωνε τώρα από το βυθό, τα τράνταζε και τα μάνιαζε η καταιγίδα.
Κι η κυρα-Λένη σα μια βαρκούλα ετοιμόρροπη, χωρίς κουπιά και τιμόνι παράδερνε και τα κύματα την έσπρωχναν μια στη στεριά και μια κατά μέσα στο πέλαγο. Πήγαιναν κι ερχόντουσαν τα κύματα και το λιμάνι ήτανε κοντά μα δεν την άφηναν να φτάσει. Αχ, την ήσυχη την κυρα-Λένη, τη γριούλα με τις ζαρωματιές, που έφερνε σκυφτή και γελαστή το φρέσκο κλαδί στις γίδες κι έκανε το Σάββατο το φούρνο να μοσκοβολά το φρέσκο ψωμί. Που την αγαπά όλο το χωριό και τη συμβουλεύονται οι νέοι κι οι γέροι καμιά φορά..."
"Στ΄αλώνι
Φεύγοντας οι γερμανοί άφησαν το χωράφι του Γιάννη, δίπλα στην άμμο, στη θάλασσα γεμάτο νάρκες. Βαριές, χοντρές και στρογγυλές για τανκς. Δεν έφταναν βλέπεις τ’ άλλα. Πέντε στρέμματα τώρα χωράφι άσπαρτο, το ψωμάκι της χρονιάς τους χαμένο. Χώρια η λαχτάρα. Βδομάδα δεν πέρναγε χωρίς να ταράξει την ησυχία του κάμπου και των ανθρώπων τις ψυχές η φοβερή δόνηση. Το νέο ακολούθαγε αστραπή. Πότε ένα, συχνότερα δύο μαζί παιδιά κομματιάζονταν. Τ’ όνομά τους απόμενε μονάχα από την έκρηξη. Κάποτε κι ένα δυο οκάδες κρέατα που τα μάζευαν σ’ ένα σακούλι. Δεκαπέντε παλικάρια ίσα με την ώρα. Σα να μην έφταναν όσους είχαν σκοτώσει με τα πολυβόλα τους. Όπου γεφύρι και χαντάκι είχε ποτιστεί με άγιο ελληνικό αίμα. Σκότωναν τώρα και φευγάτοι, σκότωναν και σκοτωμένοι..."
#λογοτεχνία #logotexnia #áudiobook