Dışlanmak 🖤

[Alisaa_]

Hayatında bir kere bile olsa dışlananlar
👇

[sakuraK-ycvb]

Kelimeleri, kendimi anlatmak için yetersiz buluyorum..
Umarım kelime kulanmasam bile beni anlarsınız...

[zehraww_]

Dışlanmanın ne olduğunu değil görsel, değil sözcük, duygularla anlayabilirsiniz. Bu satırları yazarken ağlamamam gerek, biliyorum. Dayanamıyorum. İçimden geçenleri buraya aktarsam fazla uzun olur. Zor. Bugüne kadar hep "en iyi arkadaşım işte bu!" dediklerim oldu, ama ömrüm boyunca hiç kimsenin en iyi arkadaşı ben olamadım. Yüzlerce kez ağladım. Kimse fark etmedi. Yok olduğumu hissettim, kimse duygularımı göremedi. Başarılı olunca "inek, robot musun" dediler, herhalde herkes robot olduğumu sandı, duygularımın olmadığını.... Görmezden gelmek ne kadar kolay, peki ya görmezden gelinmek? Mecbur muydum bunları yaşamaya? Her teneffüs, her gece kafamı gömüp ağlamak da geçirmedi hiçbir derdimi. Unutmaya çalıştım, beynimin bir "anıları sil" tuşu yoktu ki unutayım. İçimdeki acıyı belli etmek istemedim bir süre sonra. Mutlu gözükmeye çalıştım. Gözükemedim. Beni süzüp işine baktı herkes. Herkese yardımcı oldum ağladıklarında, yardım göremedim. Olmadı. Başaramadım. Yine ağladım. Dışlanmamak için çok dua ettim. Bu satırları yazarken gözümden damla damla yaşlar süzülüyor ama yazmaya gayret ediyorum beynimde fışkıran, dışarı çıkmak isteyen cümleleri. Herkes kendi arkadaş grubuyla gezdi, ben kendi arkadaş grubuma gittiğimde herkes birbirine kollarını dolayarak yürüyorlardı. Peşlerinden gittim. Dolandım durdum onlarla, arkadaşıymış gibi. Ama kimse bana kendi arkadaşı gibi davranmadı. Kullandılar beni. Sınavlarda... Yazılılarda... Onun dışında bütün hayat boştu. Sınav varken peşimde dolananlara, sonrasında benim hayatımdan çekip gidenlere inat, ağlamamaya çalıştım, başaramadım. Her seferinde yüreğimde bir inilti, bir çığlık hissettim. Acımasız hayata hem haykırmak, hem de hayattan vazgeçmek istiyordum. Tutunmaya çalıştım, olmadı. Artık bütün her şey anlamsız benim için. Sığınacağım bir dostum kalmadı, dışlandım, ağladım. Cesaretli olmaya çalıştım. Unutmadım, unutamadım şu sözü: "kendini 0ldurmek değil, yaşatmak cesaret ister." Ben acımasız hayata inat, ona karşı direneceğim. Başaramazsam, başaramam. Bir şey olmaz. Biliyor musun, keşke hayata bir ara verseydi keşke herkes, vicdanıyla baş başa kalsaydı. Üzdüklerini düşünseydi, günde yirmi defa ağlattıklarını...

[zehracevahir]

Diğerlerinin gülma sesleri koridorda yankılanırken beraber oyun oynayıp gülüşürken sende onları izliyorsun tahtaya çıktığında herkes sana bakıyor seninle alay geçiyor gibi arkanı döndüğünde fısıldaşıyorlar ve sende ağlamamak için kendini zor tutuyorsun. Çünkü ağlamamalısın ağlarsan seninle daha çok alay edecekler dikkat çekmeye çalışıyor diyecekler.

[Slyyd]

Göz yaşlarım ondan değerli değil dedim ama ona kalbimi vermiştim..

[ayse]

"iki dk gider misin bir şey konuşucaz"

[Ceren_Of_The_Vlogs]

Bu şarkı cidden tüm kötü anlatımı hatırlatılması...
Bide dislandiginda yanına gelip napiosun dedmesii💞💞

[Sucuklu_kedyy]

Hic bir zaman dislanmayan tarafta olamadigim gercegi...

[wq_hyng-jdfk]

biz bu dışlananlar keşke hep beraber arkadaş olabilsek...

[def]

Umarım kimsee böyle bir şey yaşamak zorunda kalmaz❤

[Beyza.]

Keşke herkes eski senlerdeki gibi mutlu özgüvenli pozitif olsaydık;(

[Xs-sdnq]

ben aksine, kendimi kalabalıkdan uzak tutuyorum. Yalnızlığı seviyorum♡

[Taehyungsadecebenimkocaam]

Buraxılış imtahanında az toplayıb ağlımdan intihar düşüncələri keçəndə beynimdə oxunan

[hande_]

“Bu Dünyaya Tek Geldik Tek Gidicez.”
~Ben

[Ahmetkayaa]

Hep ilkokulda yasamisdim ve gece gündüz agliyodum...

[ArtistFromAzerbaijan]

Yaşanıdı....
Amma umrumda bile deyil.

[Felixxx_xlove]

eskiden cok yakın oldugum bir arkadaş vardı ( k kişisi) aramız baya açıldı ztn şuan ondan nefret ediyorum geziye gitmiştik teleferiğe her kabin 8 kişi alıyordu biz hocalar hariç 17 kişiydik herkes bindi sona ben kaldım hocalarla bindim gezi bittiğinde servis beklerken bugun k yi cok dışladınız fln dedi bizim kızlar oysaki ben hep yanlızdım ve bunu sadece rehberlikçi fark etti yanında fencide vardı beni yanına çağırmıştı ben böyle iyiyim demiştim giderken yine aynı şekilde hocalarla bindim ve herkesin keyfi yerindeydi hatta fenci başka birini alalım sen arkadaşlarınla bin demişti ama eğer öyle yapsaydım benim yerime hocalarla bincek kişi üzülür diye düşündüğüm için sorun değil dedim işte bu kdr önemsiz biriyim beni secen 1 arkadaşım bile yok kötü oldugumda bile tek bir kişi bile fark etmedi ama rehberlikçi fark etti kötü olursan yanıma gel dedi ve ben çok kez sırtımdan bıçaklandığım için artık kimseye güvenemiyorum k kişisinden sonra yine mallık yapıp sahte arkadaş edindim kendime oda bırakıp gidince öylece kaldım bende gerçek arkadaşlarım olsun onlarla takılayım diyorum ama ne yazıkki yine yanlızım rehberlikçiye içimi dökecektim hoca istediğin zaman istediğin şeyi konuşabilirsin benle dedi ama utanıyorum ve anlatsam sanki hocanın zamnını yiyeceğimi düşünüyorum gidip hocam ben dışlanıyorum mu deicem hoca napcak ve ben yine biriyle takılmaya başladım oda bırakıp giderse artık ne yapacağımı bilmiyorum eğer buraya kadr okuduysan teşekkür ederim ve bikere arkadışınız sizinle takılmadıgında dışlanmış olmuyorsunuz bunu k kişisine söylüyorum o kendini biliyor

[Vol_tijanaboskovic_Vol]

Arkadaşlar dışlanıyorsanız üzülmeyin arkadaşlık önemli değil arkadaş önemli olsaydı Allah Hz Adem’in yanına arkadaş koyardı diceksiniz ki neslin büyümesi için ama o zamanda HzAdem’e aile yaratırdı arkadaşlık o kadarda önemli değil

[elaiss]

İlkokul ve 6. Sınıf geldi aklıma... o günler benim için bir cehennemden farksızdı.

[mabelpines]

sırf bu olay yüzünden anksiyete problemlerim başladı sanki herkes benden nefret ediyormuş gibi geliyor artık. lütfen kimseyi dışlamayın hayatlarında bıraktığınız etkiden haberiniz olmayabilir