Της Γερακίνας γιός

Συνθήματα που έγραψε ο ΕΠΟΝίτης ποιητής και στιχουργός Κώστας Βίρβος επί κατοχής, για την κυβέρνηση του βουνού, ήταν η αφορμή για το περήφανο τραγούδι του «Της γερακίνας γιος».

«Το ίδιο βράδυ με έριξαν στο απομονωτήριο. Εκεί ήταν κι ένας άλλος. Πονούσα σε όλο μου το κορμί. (…) Μέσα εκεί υπήρχε ένα κούτσουρο. Του είπα: “Σε παρακαλώ να ξαπλώσεις στο κούτσουρο κι εγώ πάνω στο σώμα σου. Έτσι έγινε. Σηκωνόμασταν τη νύχτα να ξεμουδιάσουμε. Δεν κράτησε πολύ. Δυο μερόνυχτα. Αυτό είναι το αναπαυτικότερο κρεβάτι που κοιμήθηκα ποτέ. Απ’ αυτό εμπνεύστηκα το ‘‘ούτε στρώμα να πλαγιάσω, ούτε φως για να διαβάσω’’, που γράφω στη ‘‘Γερακίνα’’».

Τα βασανιστήρια που υπέστησαν οι πολιτικοί κρατούμενοι επί χούντας, ξανάφεραν στην μνήμη του αυτά που είχε τραβήξει ο ίδιος, και έγραψε τους στίχους.

Ο Τσιτσάνης συγκινήθηκε σαν τους διάβασε και έγραψε την καταπληκτική μουσική.