Ήρθε η ώρα

Ήρθε η ώρα Copyright Yannis Bardas
Ήρθε η ώρα, γιά αγύριστο ταξίδι,
Πρωτόγονες αισθήσεις, γι αρχή στό πουθενά.
Νύχτα στή μέρα, τέλος πού αρχή δωρίζει, αρχή γιά μιά
Αιώνια πορεία πού η αγάπη κυβερνά καί πού δεν

Μοιάζει ποτέ με κάποια άλλη,
Έμεινε η μορφή σου,
Στο βλέμμα μου πού περιμένει κι ας μην απαντάς,
Βγήκα απ’ την σκιά σου
Μα έμεινε τ’ άρωμά σου, αγιάτρευτος σεβντάς.

Ήρθε η ώρα, γιά μακρυνό ταξίδι
Είν’ άραγε όλα ψέμμα, είν’ άρα αληθινά
Όπως ζυγιάζω, σε αετού παιγνίδι, είναι στο νού το
Έκο της φωνής σου, φυλακή που με κρατάει καί πού δεν

Μοιάζει ποτέ με κάποια άλλη,
Έμεινε η μορφή σου,
Στο βλέμμα μου πού περιμένει κι ας μην απαντάς,
Ξέφυγα απ’ την τροχιά σου
Μα έμεινε τ’ άρωμά σου, αγιάτρευτος σεβντάς.

The time has come
The time has come, for a endless journey,
Unknown senses, a start to nowhere.
Night to day, an end that gifts a start, a beginning of an
Eternal course where love rules and which doesn't

ever resemble any other.
Your image remained
In my gaze that waits even if you don't answer.
I came out of your shadow
But your fragrance remained an incurable desire.

The time has come, for a long journey
Is it all a lie, is it true?
As I soar, in an eagle’s game, it’s
the echo of your voice in my mind, prison that holds me and which doesn't

ever resemble any other.
Your image remained
In my gaze that waits even if you don't answer.
I escaped your orbit
But your fragrance remained an incurable desire.