filmov
tv
Ερώτηση 75η: ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΦΕΡΝΕΙ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ
Показать описание
Πώς μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για την αγάπη του Θεού για μας;
Πώς έρχεται η ανακούφιση στην αποθαρρυνμένη καρδιά;
Πώς ο λόγος του Θεού γίνεται ζωή για μας ;
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ.
Από την 123η συνάθροιση μέσω της πλατφόρμας zoom της ΑΕΕ Τρικάλων στις 11/06/2023.
Εισηγητής: αδ. Νικολόπουλος Θάνος.
Να σταθούμε σε τρεις ευλογίες που το Άγιο Πνεύμα φέρνει στις καρδιές που διοικεί.
Να σταθούμε πρώτα στην αγάπη του Θεού για μας.
Ερώτηση: Πώς μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για την αγάπη του Θεού για μας;
Η βεβαίωση, το σφράγισμα τούτης της αγάπης στην καρδιά μας, είναι έργο που κάνει το Άγιο Πνεύμα μέσα μας.
Διαβάζουμε στο Ρωμαίους 5/5: «Η αγάπη του Θεού εκκέχυται εν ταις καρδίαις ημών διά Πνεύματος Αγίου του δοθέντος εις ημάς.»
Υπήρξε κάποια στιγμή στο παρελθόν, όταν αυτή η έκχυση αγάπης άρχισε να λαμβάνει χώρα μέσα μας, και από τότε δεν έχει σταματήσει. Ήταν από τη στιγμή που μας δόθηκε το Πνεύμα.
Στο Α' Κορ. 2/10-12 μας λέγει ότι «το Πνεύμα ερευνά τα πάντα, και τα βάθη του Θεού.» Γνωρίζει τι έχει ο Θεός στα βάθη της καρδιάς Του για μας, γνωρίζει την αγάπη Του για μας.
Και είναι αυτή Του την αγάπη που μεταγγίζει στην καρδιά μας. Δεν είναι ψευδαίσθηση, δεν είναι αυθυποβολή, είναι ο ΄Ιδιος ο Θεός που τυπώνει, βεβαιώνει, σφραγίζει την αγάπη Του για μας μες στην καρδιά μας διά του Αγίου Πνεύματος. Να θυμηθούμε τι είπε ο Κύριος στον Πατέρα, στην τελευταία προσευχή για τους δικούς Του: «Πατέρα, εφανέρωσα εις αυτούς το όνομά σου, και θέλω φανερώσει, διά να είναι η αγάπη με την οποίαν με ηγάπησας εν αυτοίς, και εγώ εν αυτοίς» (Ιωάννης 17/26).
Τούτο είναι έργο του Αγίου Πνεύματος: Να γκρεμίζει τους φραγμούς που χωρίζουν τα όντα και να τα τοποθετεί σε μια κοινή φωτεινή ατμόσφαιρα, στην οποία ο καθένας ακούει τον κτύπο της καρδιάς του άλλου, σαν να ήταν δική του. Και είναι σ’ αυτή τη σχέση που το Πνεύμα φέρνει, όχι μόνον άνθρωπο με άνθρωπο, αλλά και τον άνθρωπο με τον Ίδιο τον Θεό.
Μια δεύτερη, τώρα, ευλογία που εργάζεται το Πνεύμα, μέσα απ’ την καρδιά όπου κατοικεί:
Είναι στιγμές που κινδυνεύομε να λιποψυχήσομε κάτω από τα βάρη και τα παθήματα του αιώνα τούτου. Μπορεί να έλθει η ώρα που το βάρος, η δοκιμασία, η αγωνία να είναι τέτοια, που ο πιστός δεν ξέρει τι να προσευχηθεί, τι να ζητήσει απ’ τον Θεό.
Και είναι τότε, στην ώρα της μεγάλης αμηχανίας, που γίνεται κάτι το καταπληκτικό μέσα μας, χωρίς ίσως εμείς να το καταλαβαίνομε: Το Πνεύμα παίρνει την κατάσταση στα χέρια Του. Θα μας πει στο Ρωμαίους 8/26,27: «Κατά τον ίδιο τρόπο και το Πνεύμα βοηθεί τας αδυναμίας μας, διότι δεν γνωρίζομεν πώς πρέπει να προσευχόμεθα, αλλά αυτό το Πνεύμα μεσιτεύει για μας με στεναγμούς που δεν μπορούν να εκφρασθούν με λόγια. Και εκείνος που ερευνά τις καρδιές γνωρίζει ποιος είναι ο πόθος του Πνεύματος, διότι μεσιτεύει κατά θείον τρόπον διά τους αγίους.»
Το Πνεύμα που γνωρίζει καλύτερα από μας την καρδιά μας, όπως λέγει στο Α’ Ιωάννου 3/20, προσεύχεται το Ίδιο μέσ’ απ’ την καρδιά μας, προσεύχεται, μεσιτεύει για μας, μέσα από μας, με στεναγμούς που δεν μπορούν να εκφρασθούν με λόγια. Και τότε έρχεται απ’ τον Θεό η ανακούφιση στην αποθαρρυμένη καρδιά.
Πόσο ο Θεός μάς έχει θωρακίσει! Δεν υπάρχει περίπτωση, όσον εξαρτάται απ’ Αυτόν, να μη φθάσουμε στο τέρμα του δρόμου της δόξας, στον οποίον βαδίζουμε.
Και μια τρίτη ευλογία, έχει να κάνει με το θέμα από την προηγούμενη φορά:
Ναι, «ο λόγος του Θεού είναι ζων και ενεργός, και κοπτερότερος υπέρ πάσαν δίστομον μάχαιραν, και διέρχεται μέχρι διαιρέσεως ψυχής τε και πνεύματος, αρμών τε και μυελών, και διερευνά τους διαλογισμούς και τας εννοίας της καρδίας.» (Εβραίους 4/12-13).
Αυτή την ενέργεια ο λόγος του Θεού θα την ασκήσει σε κάθε άνθρωπο την Ημέρα της Τελικής Κρίσης.»
Τώρα την ασκεί μόνον στους ανθρώπους του Θεού που τον υπακούουν.
Είναι μόνον αυτών που φέρνει στο φως τα κρυφά της καρδιάς και τούτα τακτοποιούνται στον Σταυρό του Χριστού, έτσι που να μην χρειασθεί να περάσουν από κρίση τότε.
Στον κόσμο έξω, που δεν τον πιστεύει, δηλαδή, που δεν τον υπακούει, δεν φέρνει κανένα αποτέλεσμα. Γι’ αυτούς είναι απλές ιστορίες, μύθοι, «για τους απολλυμένους είναι μωρία», μας λέγει στο Α΄Κορ. 1/18.
Τι φταίει εδώ; Το διαβάζουμε στο Β΄Κορ. 3/14. Το λέει αναφορικά με τους Ιουδαίους ως προς την Παλαιά Διαθήκη, αλλά και για όλο τον κόσμο ως προς το Ευαγγέλιο: «Αλλ’ ετυφλώθησαν αι διάνοιαι αυτών· διότι έως της σήμερον το αυτό κάλυμμα μένει εν τη αναγνώσει της Παλαιάς Διαθήκης, μη ανακαλυπτόμενον, επειδή καταργείται διά του Χριστού…» Και συνεχίζει στα εδάφια 16,17: «Όταν όμως επιστρέψει προς τον Κύριον, θέλει αφαιρεθεί το κάλυμμα.
Ο δε Κύριος είναι το πνεύμα· και όπου είναι το Πνεύμα του Κυρίου εκεί ελευθερία.» Είναι το Πνεύμα που φέρνει την ελευθερία, που αφαιρεί το κάλυμμα.
Εάν εμείς καταλαβαίνουμε τον λόγο του Θεού, εάν αυτός ο λόγος γίνεται ζωή για μας, δεν είναι γιατί είμαστε πιο μορφωμένοι ή πιο έξυπνοι.
Είναι γιατί το Άγιο Πνεύμα μάς τον αποκαλύπτει και τον γονιμοποιεί μέσα μας.
Ευχαριστούμε τον Θεό γι’ αυτό το πολύτιμό Του δώρο.
Πώς έρχεται η ανακούφιση στην αποθαρρυνμένη καρδιά;
Πώς ο λόγος του Θεού γίνεται ζωή για μας ;
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ.
Από την 123η συνάθροιση μέσω της πλατφόρμας zoom της ΑΕΕ Τρικάλων στις 11/06/2023.
Εισηγητής: αδ. Νικολόπουλος Θάνος.
Να σταθούμε σε τρεις ευλογίες που το Άγιο Πνεύμα φέρνει στις καρδιές που διοικεί.
Να σταθούμε πρώτα στην αγάπη του Θεού για μας.
Ερώτηση: Πώς μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για την αγάπη του Θεού για μας;
Η βεβαίωση, το σφράγισμα τούτης της αγάπης στην καρδιά μας, είναι έργο που κάνει το Άγιο Πνεύμα μέσα μας.
Διαβάζουμε στο Ρωμαίους 5/5: «Η αγάπη του Θεού εκκέχυται εν ταις καρδίαις ημών διά Πνεύματος Αγίου του δοθέντος εις ημάς.»
Υπήρξε κάποια στιγμή στο παρελθόν, όταν αυτή η έκχυση αγάπης άρχισε να λαμβάνει χώρα μέσα μας, και από τότε δεν έχει σταματήσει. Ήταν από τη στιγμή που μας δόθηκε το Πνεύμα.
Στο Α' Κορ. 2/10-12 μας λέγει ότι «το Πνεύμα ερευνά τα πάντα, και τα βάθη του Θεού.» Γνωρίζει τι έχει ο Θεός στα βάθη της καρδιάς Του για μας, γνωρίζει την αγάπη Του για μας.
Και είναι αυτή Του την αγάπη που μεταγγίζει στην καρδιά μας. Δεν είναι ψευδαίσθηση, δεν είναι αυθυποβολή, είναι ο ΄Ιδιος ο Θεός που τυπώνει, βεβαιώνει, σφραγίζει την αγάπη Του για μας μες στην καρδιά μας διά του Αγίου Πνεύματος. Να θυμηθούμε τι είπε ο Κύριος στον Πατέρα, στην τελευταία προσευχή για τους δικούς Του: «Πατέρα, εφανέρωσα εις αυτούς το όνομά σου, και θέλω φανερώσει, διά να είναι η αγάπη με την οποίαν με ηγάπησας εν αυτοίς, και εγώ εν αυτοίς» (Ιωάννης 17/26).
Τούτο είναι έργο του Αγίου Πνεύματος: Να γκρεμίζει τους φραγμούς που χωρίζουν τα όντα και να τα τοποθετεί σε μια κοινή φωτεινή ατμόσφαιρα, στην οποία ο καθένας ακούει τον κτύπο της καρδιάς του άλλου, σαν να ήταν δική του. Και είναι σ’ αυτή τη σχέση που το Πνεύμα φέρνει, όχι μόνον άνθρωπο με άνθρωπο, αλλά και τον άνθρωπο με τον Ίδιο τον Θεό.
Μια δεύτερη, τώρα, ευλογία που εργάζεται το Πνεύμα, μέσα απ’ την καρδιά όπου κατοικεί:
Είναι στιγμές που κινδυνεύομε να λιποψυχήσομε κάτω από τα βάρη και τα παθήματα του αιώνα τούτου. Μπορεί να έλθει η ώρα που το βάρος, η δοκιμασία, η αγωνία να είναι τέτοια, που ο πιστός δεν ξέρει τι να προσευχηθεί, τι να ζητήσει απ’ τον Θεό.
Και είναι τότε, στην ώρα της μεγάλης αμηχανίας, που γίνεται κάτι το καταπληκτικό μέσα μας, χωρίς ίσως εμείς να το καταλαβαίνομε: Το Πνεύμα παίρνει την κατάσταση στα χέρια Του. Θα μας πει στο Ρωμαίους 8/26,27: «Κατά τον ίδιο τρόπο και το Πνεύμα βοηθεί τας αδυναμίας μας, διότι δεν γνωρίζομεν πώς πρέπει να προσευχόμεθα, αλλά αυτό το Πνεύμα μεσιτεύει για μας με στεναγμούς που δεν μπορούν να εκφρασθούν με λόγια. Και εκείνος που ερευνά τις καρδιές γνωρίζει ποιος είναι ο πόθος του Πνεύματος, διότι μεσιτεύει κατά θείον τρόπον διά τους αγίους.»
Το Πνεύμα που γνωρίζει καλύτερα από μας την καρδιά μας, όπως λέγει στο Α’ Ιωάννου 3/20, προσεύχεται το Ίδιο μέσ’ απ’ την καρδιά μας, προσεύχεται, μεσιτεύει για μας, μέσα από μας, με στεναγμούς που δεν μπορούν να εκφρασθούν με λόγια. Και τότε έρχεται απ’ τον Θεό η ανακούφιση στην αποθαρρυμένη καρδιά.
Πόσο ο Θεός μάς έχει θωρακίσει! Δεν υπάρχει περίπτωση, όσον εξαρτάται απ’ Αυτόν, να μη φθάσουμε στο τέρμα του δρόμου της δόξας, στον οποίον βαδίζουμε.
Και μια τρίτη ευλογία, έχει να κάνει με το θέμα από την προηγούμενη φορά:
Ναι, «ο λόγος του Θεού είναι ζων και ενεργός, και κοπτερότερος υπέρ πάσαν δίστομον μάχαιραν, και διέρχεται μέχρι διαιρέσεως ψυχής τε και πνεύματος, αρμών τε και μυελών, και διερευνά τους διαλογισμούς και τας εννοίας της καρδίας.» (Εβραίους 4/12-13).
Αυτή την ενέργεια ο λόγος του Θεού θα την ασκήσει σε κάθε άνθρωπο την Ημέρα της Τελικής Κρίσης.»
Τώρα την ασκεί μόνον στους ανθρώπους του Θεού που τον υπακούουν.
Είναι μόνον αυτών που φέρνει στο φως τα κρυφά της καρδιάς και τούτα τακτοποιούνται στον Σταυρό του Χριστού, έτσι που να μην χρειασθεί να περάσουν από κρίση τότε.
Στον κόσμο έξω, που δεν τον πιστεύει, δηλαδή, που δεν τον υπακούει, δεν φέρνει κανένα αποτέλεσμα. Γι’ αυτούς είναι απλές ιστορίες, μύθοι, «για τους απολλυμένους είναι μωρία», μας λέγει στο Α΄Κορ. 1/18.
Τι φταίει εδώ; Το διαβάζουμε στο Β΄Κορ. 3/14. Το λέει αναφορικά με τους Ιουδαίους ως προς την Παλαιά Διαθήκη, αλλά και για όλο τον κόσμο ως προς το Ευαγγέλιο: «Αλλ’ ετυφλώθησαν αι διάνοιαι αυτών· διότι έως της σήμερον το αυτό κάλυμμα μένει εν τη αναγνώσει της Παλαιάς Διαθήκης, μη ανακαλυπτόμενον, επειδή καταργείται διά του Χριστού…» Και συνεχίζει στα εδάφια 16,17: «Όταν όμως επιστρέψει προς τον Κύριον, θέλει αφαιρεθεί το κάλυμμα.
Ο δε Κύριος είναι το πνεύμα· και όπου είναι το Πνεύμα του Κυρίου εκεί ελευθερία.» Είναι το Πνεύμα που φέρνει την ελευθερία, που αφαιρεί το κάλυμμα.
Εάν εμείς καταλαβαίνουμε τον λόγο του Θεού, εάν αυτός ο λόγος γίνεται ζωή για μας, δεν είναι γιατί είμαστε πιο μορφωμένοι ή πιο έξυπνοι.
Είναι γιατί το Άγιο Πνεύμα μάς τον αποκαλύπτει και τον γονιμοποιεί μέσα μας.
Ευχαριστούμε τον Θεό γι’ αυτό το πολύτιμό Του δώρο.