'Κυριακή Η΄ Ματθαίου' - Εκπομπή Καρδιακός Λόγος - Πεμπτουσία TV #34

Γνωρίζουμε ότι ο Κύριος πέρασε με τους μαθητές στο απέναντι μέρος της λίμνης Γεννησαρέτ, ο λαός όμως κατάλαβε προς τα που πηγαίνει το πλοιάριο, και τους ακολούθησε με τα πόδια γύρω από την λίμνη και τους πρόλαβε από την απέναντι μεριά. Και κουβαλούσαν και τους αρρώστους μαζί τους. Αυτό ήθελε μεγάλο κόπο, μόχθο και ήταν και μεγάλη ταλαιπωρία. Μπορείτε να μας μιλήσετε εισαγωγικά για το πως συνδέεται η λαχτάρα της κοινωνίας μας με τον Λόγο του Θεού με τον κόπο και την ταλαιπωρία που ίσως πρέπει να υποβληθούμε για να Τον συναντήσουμε;
Πως μας απελευθερώνει αυτός ο κόπος και η ταλαιπωρία για τον Λόγο του Θεού από τον εγωισμό και τον ατομισμό μας; Είδαμε ότι έκαναν όλο αυτόν τον γύρο και κουβαλούσαν και τους αρρώστους στην πλάτη τους.

Ποιες είναι οι προϋποθέσεις για να αισθανθούμε διά του Ευαγγελίου την παρουσία του Χριστού την Κυριακή που θα λειτουργηθούμε;

Μιλήστε για το Ευαγγέλιο αυτής της Κυριακής σας παρακαλώ;

Βλέπουμε ότι ο Κύριος δεν ζητά να αντικατασταθεί η υλική ανάγκη του ανθρώπου για διατροφή με την πνευματική τροφή. Πριν κάνει το θαύμα κοίταξε προς τον ουρανό και τα ευλόγησε. Τι θέλει να μας δείξει όταν ευλογεί τα υλικά αγαθά τα ψωμιά και τα ψάρια;

Πως συνδέεται αυτή η κίνηση του Χριστού να ευλογήσει τα υλικά αγαθά, με το βράδυ του Μυστικού Δείπνου;

Πως σχετίζεται το σημερινό θαύμα με την Θεία Ευχαριστία; Βλέπουμε στην εικονογράφηση στις κατακόμβες την παρουσία των ιχθύων στις συμβολικές παραστάσεις της θείας Ευχαριστίας.

Πως η τροφή και το φαγητό μετασχηματίζονται σε μετοχή και κοινωνία του ανθρώπου με την ζωή του Θεού;

Πρώτα δίδαξε ο Χριστός τον όχλο και μετά τους έδωσε ψωμί και ψάρι να φάνε. Πως συνδέεται αυτό με την αγχώδη μέριμνα και επιμονή μας για τα υλικά αγαθά;

Γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα δεν αισθάνονται την υπαρξιακή ανάγκη να τροφοδοτούνται με τον Λόγο του Θεού;

Πολλές φορές η προσωπική και κοινωνική μας ζωή βρίσκεται σε μια ανακατωσούρα και χτυπάμε συνεχώς σε αδιέξοδα. Πως θα αισθανθούμε -και σε παγκόσμια κλίμακα- ότι ο Λόγος του Θεού είναι αυτός που θα μας αναπροσανατολίσει;

Είδαμε στο Ευαγγέλιο ότι ο κόσμος αμείφθηκε για τον κόπο και την ταλαιπωρία να βρεθεί κοντά Του. Πάντοτε ο Κύριος αμείβει την εκούσια ταλαιπωρία και δοκιμασία κάποιου που αγωνίζεται για να το συναντήσει;

Έχετε κάποιο ιδιαίτερο παράδειγμα ταλαιπωρίας, δοκιμασίας και αμοιβής τέτοιου αγώνα σε κάποιον αγιασμένο άνθρωπο που συναντήσατε;

Στις περιπτώσεις μεγάλων ασκητών αλλά και ευλαβών ανθρώπων με μεγάλες δοκιμασίες στον κόσμο μου φαίνεται ότι και το ότι άντεξαν αυτόν τον αγώνα είναι ήδη θαύμα του Χριστού. Μήπως και ο αγώνας και η δοκιμασία είναι και αυτά αμοιβή; Εμείς τα βλέπουμε ως τιμωρία πολλές φορές!

Γιατί έδωσε στους μαθητές τους άρτους για να τους μοιράσουν στον κόσμο;

Πως θα γινόμαστε και εμείς συνεργάτες του Κυρίου στα θαυμαστά του έργα;

Ο Κύριος είπε στους μαθητές «δεν χρειάζεται να φύγουν μακρυά μου για να φάνε· δώστε τους ότι χρειάζονται» ουσιαστικά δώστε ότι μπορείτε ότι έχετε και αφήστε με μετά να ενεργήσω. Τι πρέπει να κάνουμε για να σταματήσουμε να φοβόμαστε και να είμαστε γενναιόδωροι και υπεύθυνοι ο ένας προς τον άλλον;

Πολλές φορές παρεξηγείται η συγκεκριμένη περικοπή ότι ο Χριστός λύνει τα κοινωνικά μας προβλήματα με μαγικές λύσεις. Όταν μετα από λίγο τον αναζήτησαν, τους υποδέχθηκε με «ψυχρολουσία».

Καταρχήν γιατί μετά το θαύμα απομακρύνθηκε από το πλήθος;

Πάντα θα προσφέρεται το ψωμί και η ζωή αλλά πως πρέπει να τα προσλαμβάνουμε; Ως υλικότητα η ώς μυστήριο του Θεού;

Πω θα υπερβούμε αυτή την προσκόλληση στην υλικότητα των πραγμάτων για να ζήσουμε το μυστήριο του Θεού στην πραγματικότητα μας; Δυστυχώς εμείς οι άνθρωποι πολλές φορές απομονώνουμε τα υλικά αγαθά από την αγάπη του Θεού και τα διαχειριζόμαστε αδιάκριτα, με βουλιμία και υστερία.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος μας μίλησε για την “αλαζονεία του βίου της ζωής”. Τι σημαίνει αυτό και πως σχετίζεται με το νόημα της σημερινής Ευαγγελικής περικοπής;

Πολλοί άνθρωποι ρωτούν. Γιατί δεν γίνονται και στις μέρες τόσο μεγάλα θαύματα; Η γίνονται και δεν τα βλέπουμε;

Ισχύει γέροντα αυτό που έλεγε ένας Άγιος ότι όποτε τρώμε μια μπουκιά που δεν μας είναι απαραίτητη, όποτε αποκτούμε η κατέχουμε οτιδήποτε πέρα από τις απόλυτες ανάγκες μας, το κλέβουμε από τους αναγκεμένους ανθρώπους και ουσιαστικά γινόμαστε κλέφτες;

Πως είναι δυνατόν πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας που ενώ υπάρχει η διαβεβαίωση από τα επιστημονικά μας επιτεύγματα για ικανότητα κάλυψης των αναγκών του ανθρώπου, ταυτόχρονα να αυξάνεται ο φόβος για κυριαρχία της φτώχειας και επισφαλές μέλλον;

Σας έρχεται στο μυαλό κάποιο περιστατικό για το πως αντιμετώπιζαν την σπατάλη άγιοι άνθρωποι που γνωρίσατε;

Τι πρέπει να κάνουμε για να σταματήσουμε να είμαστε ανόητοι και ανάξιοι διαχειριστές πνευματικού, συναισθηματικού, ηθικού και υλικού πλούτου. Από που να αρχίσουμε τουλάχιστον;

[eleni]

Ποσό αγαπώ αυτη την εκπομπή …
Τα λόγια του πατήρ Αθανασιου ειναι βάλσαμο…🌹❤️
Αχόρταγος ο λόγος του…

[bunny-ue]

Εκπληκτική εκπομπή, εξαιρετικος όπως πάντα ο π.Αθανάσιος κι ο παρουσιαστής ρωτάει ακριβώς όσα ο μέσος σημερινός Χριστιανός αναρωτιέται, μεταφέροντας το ευαγγέλιο στο σύγχρονο γίγνεσθαι.Συνεχίστε την όμορφη εκπομπή σας!

[ΣτάθηςΚούτρης]

Ευχαριστούμε πολύ πατέρα Αθανάσιε για τόν χρόνο που αφιερώνετε για την κατήχηση μας. Ο Χριστός να σας ευλογεί.

[anthoulachristou]

Ευχαριστουμε Γεροντα μας Αθανασιε!!!Εξερετικη εκπομπη!!!