Κάθομαι_Μονάχος

Κάθομαι μονάχος και συλλογίζομαι το κόσμο
μια από δω και μια από 'κει
Μ'ένα δόλιο πάθος γυρνάω στα όνειρα που είχα από παιδί
Πως περνάν οι μέρες ,βλέπεις απλώνεται η ζωή σου
δυνατή και ζωηρή
Μα'σαν λίγο γελιέσαι ξεχνάς τη χάρη που'χεις μέσα στη ψυχή

Κι όλο προχωράω πιο κάτω
κι' ναι η διάθεση στο πάτο
την καρδιά μου σ'ερνω πίσω
κι 'αλλους δρόμους λαχταρώ

Είμαι μεσ' στην γκρίνια
που οι ανάγκες μου πληθαίνουν καθε τόσο πιο πολύ
Μα σαν θα πέφτει η νύχτα μεσ' στο κρασί μου
θα βουτάει η αφορμή
Με γλυκό τραγούδι τα όνειρά μου θα στολίσω
και τις σκέψεις μου μαζί
και θα αγκαζάρω χαρές και πίκρες που'χω μέσα στη ζωή
κι άμα πάω και πιο πέρα κι αν δεν είναι τόσο ωραία
τις στιγμές μου δεν θα σβήσω τραγουδώντας θα γερνώ