02. Βαϊοφόρος (συμμ. Astraea)

preview_player
Показать описание
Στίχοι-Ερμηνεία: Monte, Astraea
Μουσική Παραγωγή: Monte
Μπάσο: Παύλος Φαρμάκης (Medical-P)
Βιολί: Νίκος Τσακαλίδης, Λέανδρος Μεγακλής
Σαξόφωνο: Χρήστος Σκορδάς
Φωνητικά: Astraea
Executive Producer: Χακ
Ηχογράφηση, Μίξη - Master: Monte, Χακ @OtherSide Studio

Στίχοι:
Όσο ζώ τη βαϊοφόρο μου σκέφτομαι τη βδομάδα
Που θα'ρθει να πικράνει τη πιο όμορφη βαρκάδα
Η πλάση απο κόκκινη τώρα έγινε φαιά
Στα κηροπήγια έχουν λιώσει τα κεριά
Τα καρφιά στα δοκάρια χορεύουν στο ρυθμό μου
Κι αλλάζουν τους στίχους προς εξιλέωση των παθών μου
Δύο μέρες άυπνος οι ενοχές σκαν σα κομφετι
Τις αφήνω να στραγγίξουν το πιοτί απτη Κυριακή
Τη Παρασκευή το σάλπισμα του ανήφορου δεν άργησε στιγμή
Κρυφή χαρά η απελευθέρωση αρκεί
Δεν άξιζα το κόπο μια σεμνή τελετή
Με τους θιγμένους απτην υπερβολή μου να'ναι εκεί
Και τα αγκάθια υπερβολή είχα αρκετά μες'τη ψυχή μου
Πόσο μάλλον να μου τα κατσικώσουνε στο κεφάλι
Τα πάθη μου ακμή σε ηλικία δανεική
Ανάμεσα απ'τα φρύδια μου υφαίνεται η πλεκτάνη
Έφαγα το γάϊδαρο και μου'μεινε η ουρά
Πήρα το μερίδιο μου 2 μέτρα μέσα στη γης τα βουνά
Πάνω που θα ηρεμούσα κάνανε το θαύμα τους
Κι επέστρεψα στου θάνατου τη λησμονιά

Ρεφρεν
Κοιτα με έλιωσα κοιτά με σκευρωσα
Για τος δίκιες μου μαλακιες μουγκωθηκα και δεν ανέπνευσα
Την άκρη δε βρήκα και δε το τελείωσα
Κι επέζησα με ορίζοντα τον γολγοθά που έστησα

ΑΣΤΡΑΕΑ
Μες του θανάτου τη σκοτεινή αγκάλη
Με πνίγουν θύμισες απτά παλιά
Είναι ο μόχθος είναι το άγιο μαρτύριο
Τρυπάει η ανάμνηση από τα καρφιά
Βίαιο το τέλος τα κρίματα άλλων εντός μου
Απελπισμένα ενώ ψάχνω το φως μου
Από το λάθος στο πάθος κι από το πάθος στο λάθος
Στους ώμους αβάσταχτο το άχθος
Μετρώντας αμαρτίες στη ψυχή όλα χαραγμένα
Θρήνος αμείλικτος για χέρια λερωμένα
Καλό-Κακό είναι όλα συνυφασμένα
Στη διάκριση τους νέα μάτια ματωμένα
Για ένα Βασίλειο πολυπόθητο ιδεατό
Να υποφέρω τη σφοδρότητα αιώνων
Με της ύπαρξης το ερώτημα να μένει ανοικτό
Διακαώς να σπάμε φράγματα ασύμφορων κανόνων

© Black Stars Records