Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΕ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΕΜΕΝΑ~ΤΑ ΣΑΒΒΑΤΑ~ΜΗΝ ΞΑΝΑΡΘΕΙΣ // ΑΝΤΩΝΗΣ ΡΕΜΟΣ

ΣΤΙΧΟΙ:
( Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΕ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΕΜΕΝΑ)
Τι ψάχνεις τώρα να μου πεις
μ’ επιχειρήματα πώς θέλεις
από μας να με γλιτώσεις
Πώς ζητάς να σταθώ
πώς να σωθώ άμα δε θέλω εγώ
Όσα σωστά και να μου πεις
δε θέλει ο κόμπος να λυθεί
δεν είν’ η αγάπη εξισώσεις
Ξέρω τι είναι σωστό και πού είμαι εγώ
Είμαι μπροστά στον γκρεμό.

Όμως ποια λογική
ποια τακτική
η καρδιά με πηγαίνει εμένα
Όμως τι να σκεφτώ
τι να κρυφτώ
εγώ πάω με τα χέρια ανοιγμένα
Όμως πού ‘ναι η αρχή
και πού θα βγει
η καρδιά με πηγαίνει εμένα
Είπα στη λογική
«ζήτω η ψυχή»
κι έπεσα πάνω σ’ εσένα.

Μη με φορτώνεις μ’ ενοχές
μη μου λες ότι αξίζει
κάτι πιο καλό σε μένα
ποιος λέει τι είναι καλό
τι είναι κακό
όταν εγώ αγαπώ
Όπως περνούν οι εποχές
εμένα θα ‘ναι τα δυο χείλη
στο φιλί σου κολλημένα
και ας πέφτει η βροχή
ας πέφτει η γη
όλος θα είμαι εκεί..

(ΤΑ ΣΑΒΒΑΤΑ)
Κάτι αλλάζει όπως πέφτουνε τα φώτα
των φαναριών στην Πειραιώς,στην Κηφισίας
κάτι αλλάζει τέτοια μέρα σαν και πρώτα
ψάχνει η πόλη μια σταγόνα ευτυχίας..
Τη πόρτα κράτα να περάσει το φεγγάρι
να κάνει βόλτα στο δωμάτιο και να φύγει
αυτός ο κόσμος όλο λέει αλλού να πάει
κι όλο στα μάτια σου επάνω καταλήγει.

Σου λέω κοίτα με, μου λες δε θέλω
μα πως μπορείς να μη πιστεύεις πια στα θαύματα
τις άλλες μέρες το καταλαβαίνω
μα πως μπορείς να μη με αγαπάς τα Σάββατα..

Πες μου πως γίνεται να μη με αγαπάς τα Σάββατα..

Κορμιά δεμένα επιμένουν στην αγάπη
στα σινεμά, σε μια αγκαλιά, σε δυο αστεία
αυτή τη μέρα μ’ ότι αντέχει να υπάρχει
ψάχνει η πόλη μια χαμένη ευκαιρία.

(ΜΗΝ ΞΑΝΑΡΘΕΙΣ)
Όλα τα λόγια τ’ ακριβά μου τελειώσανε
Λόγο δεν είχαμε στα ίδια να γυρνάμε
Ούτε εγώ, ούτε η αγάπη καταφέραμε
Μαζί και οι τρεις στα ίδια μέτρα να χωράμε.

Είδα στον ύπνο μου μια θάλασσα να καίγεται
Και από πάνω της τα σύννεφα να λιώνουν
Κι από ένα αστέρι ένα γκρίζο δάκρυ έτρεξε
Είπα να δεις που όλα τώρα εδώ τελειώνουν.

Μην ξαναρθείς ποτέ ποτέ σε τέτοιο όνειρο
Το μαξιλάρι σου το άδειο δε φοβάμαι
Μην ξαναρθείς θάλασσα δάκρυ και φωτιά
Είναι όλα μέσα μου βαθιά και όταν κοιμάμαι.

Μην ξαναρθείς ποτέ ποτέ ούτε σε όνειρο
Μην ξαναρθείς γιατί τα όνειρά μου πνίγεις
Ούτε στιγμή δε θέλω πια άλλο να σκέφτομαι
Πως θα ξανάρθεις πάλι για να ξαναφύγεις.

Θα’ θελα μία σου ανάσα να φυλάκιζα
Για να έχω κάτι από αγάπη να θυμάμαι
Σημαντική ήσουν μονάχα μέσα στο όνειρο
Αυτή η αλήθεια με τρομάζει αυτή φοβάμαι..