ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΗΛΙΕ ΝΟΗΤΕ // Παιδικη Χορωδια Δημητρη Τυπαλδου

Показать описание

Μουσικη ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ
Ποιηση ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ
Σόλο από τα Παιδιά της Χορωδίας ΚΛΕΛΙΑ ΠΑΛΛΗ
Πιάνο: ΓΙΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
Διεύθυνση -- Διδασκαλία ΔΗΜΉΤΡΗΣ ΤΥΠΑΛΔΟΣ

----------------------------------------------------------------
-

Στον Δημήτρη Τυπάλδο.
Με την χαρά της Βερονίκης από ψηλά , για το σπουδαίο έργο του .

Γιώργος Γραμματικάκης
Φυσικός , Πανεπιστημιακός Καθηγητής , Συγγραφέας

------------------------------------------------------------

.....Ε λοιπόν ! .Αυτόν τον ελληνικό χορωδιακό ήχο κατάφερε να αποσπάσει από "τα παιδιά του"" ο Δημήτρης Τυπάλδος , γεγονός που αποτελεί επίτευγμα για την αφομοίωση των ελληνικών χορωδιακών έργων από τις ευρύτερες μάζες του ελληνικού κοινού .
Από κει και πέρα διαθέτει τεράστια υπομονή και επιμονή στη μουσική καλλιέργεια αυτών των αγνών ψυχών με αποτέλεσμα να τις μετατρέψει σε ευαίσθητα και σωστά μουσικά όργανα ικανά για μουσικές ακροβασίες , με τρομερές δυσκολίες ακόμα και για πολύ προχωρημένους μουσικούς .
Εξ ίσου σημαντικό στοιχείο είναι ο ενθουσιασμός που μετεδίδει στα ""παιδιά του"".
Επειδή από τον καιρό της πρώτης μας συνάντησης στο Μοσχάτο στα 1990 έως σήμερα συνεργάστηκα αρκετές φορές μαζί τους , εκείνο που μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση είναι το γεγονός , ότι όλα τα παιδιά απολαμβάνουν αυτό που κάνουν . Και θα προσέθετα ότι όσο πιο δύσκολο είναι ένα έργο τόσο περισσότερο θέλουν να το τραγουδούν !..

Αθήνα. 29 / 11 / 2001
Μίκης Θεοδωράκης
-----------------------------------------------------------

Δάσκαλος-Δημήτρης Τυπάλδος , μπροστά στους αγγέλους του....σαν τον καλόγερο με τα ελληνάκια του , μες στο Κρυφό Σχολειό...Φως Αναστάσιμο...παιδική χορωδία Τυπάλδου : η χορωδία της Ρωμιοσύνης...
Πως έστεκε ο καλόγερος , σαν μαύρος κι άγιος νάρδος
που τα ελληνάκια εμύρωνε μες στο Κρυφό Σχολειό ,
έτσι ολόιδα στέκεται ο Δημήτρης ο Τυπάλδος
μπροστά στη χορωδία του ! Κι όπως Φως ιλαρό

απ' τις λαμπάδες χύνεται κι από τα στοματάκια
τα παιδικά με τις φωνές που ως γλάροι αυγινοί
πετούν ψηλά απ' του πέλαγου του Αιγαίου τα κυματάκια
κι ο Άθως ακουρμαίνεται το ""Άξιον Εστί""

και κρούει τα χίλια σήμαντρα και βγαίνει η Ρωμιοσύνη
στης Πίνδου το γρανίτινο μπαλκόνι τ' αψηλό
κι απ' το κρασί τ' αθάνατο του είκοσι ένα πίνει
και βρίσκει τον πανάρχαιο Ελληνικό ρυθμό...

Α! τα παιδιά , α! ο Μίκης μας , α! κι ο Οδυσσέας Ελύτης
α! κι ο Τυπάλδος που άκοπα , με ζέση ιερή
στο μουσικό αργαστήρι του γίνηκε καταλύτης
να μάθουν τα Ελληνάκια μας το Λόγο του Ποιητή!

ά. - 4 Σεπτέμβρη του 2019
Άγγελος Παπαγεωργίου

-----------------------------------------------------------

ΟΔΥΣΣΕΑΣ. ΕΛΎΤΗΣ

Έβλεπα καθαρά ότι η μοίρα της Ελλάδας ανάμεσα στα άλλα έθνη ήταν ό' τι και η μοίρα του ποιητή ανάμεσα στους άλλους ανθρώπους και βέβαια εννοώ τους ανθρώπους του χρήματος και της εξουσίας . Αυτό ήταν ο πρώτος σπινθήρας , ήταν το πρώτο εύρημα και η ανάγκη που ένιωθα για μια δέηση μού 'δωσε το δεύτερο εύρημα , να δώσω δηλαδή σ' αυτή τη διαμαρτυρία μου για το άδικο , τη μορφή μιας εκκλησιαστικής λειτουργίας . Έτσι γεννήθηκε το ""Άξιον Εστί"".