Φαράγγι Σαμαριάς

Показать описание

Διήμερη εξόρμηση πραγματοποίησε ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου με μέλη και φίλους του, συνολικά 54 άτομα, στη ΝΔ Κρήτη το Σαββατοκύριακο 25-26 Ιουνίου. Ξεκινήσαμε με λεωφορείο στις 6 το πρωί του Σαββάτου κι επιστρέψαμε στις 11 το βράδυ της Κυριακής!Το φαράγγι της Σαμαριάς λόγω της επισκεψιμότητάς του είναι ένα απ’ τα πιο καλά σηματοδοτημένα και φυλαγμένα μέρη της Κρήτης. Βλέπεις με σήμανση του μονοπατιού, τα χιλιόμετρα να περνάνε και με βάση το ρυθμό σου υπολογίζεις και κάνεις διαχείριση του χρόνου σου. Βλέπετε η έξοδος πρέπει να έχει συντελεστεί μέχρι τις 6 η ώρα, οπότε ο Εθνικός Δρυμός κλείνει. Ακόμα πινακίδες σε ενημερώνουν συνεχώς πότε θα βρεις πηγή για νερό, τουαλέτα ή χώρο ξεκούρασης.Για τη διαδρομή τι να πει κανείς; Γίνεται στο μεγαλύτερο μέρος από μονοπάτι. Το πρώτο μέρος περιλαμβάνει 2-3 ώρες σχετικά απότομου κατεβάσματος, αφού ξεκινάς από τα 1.200 μέτρα. Η διαδρομή υπέροχη. Πάνω απ’ το κεφάλι σου βλέπεις τις ψηλές κορυφές των Λευκών Ορέων με τις χιονούρες τους ακόμα, ενώ περνάς μέσα από δάσος με πεύκα και κυπαρίσσια κι αναρωτιέσαι ποιο απ’ τα δυο έχεις την πιο δυνατή ευωδιά, καθώς ο δυνατός ήλιος του μεσημεριού αναδύει τα αρώματα τους. Όταν κατεβαίνεις πιο χαμηλά, έρχεσαι σε επαφή με τα πρώτα κελαρύσματα νερού, που τρέχει σε μικρά ρυάκια, που πρέπει να διασχίσεις. Δροσίζεσαι απ’ το άκουσμα, το κολύμπι ή το βούτηγμα των ταλαιπωρημένων ποδιών απαγορεύεται αυστηρά, όπως σε πληροφορούν οι πινακίδες. Όσο πλησιάζεις κοντά στον ομώνυμο χωριό αρχίζουν τα σημεία, που δείχνουν ανθρώπινη δραστηριότητα στο παρελθόν, όπως οικήματα, μαντριά, περίβολοι χωραφιών, εκκλησάκια.Στον αναπαλαιωμένο οικισμό, που αποτελεί βάση του Δασαρχείου σήμερα, μπορείς να δεις εκτός απ’ τα γαϊδουράκια και τα μουλάρια των μεταφορών και κάποια αγριοκάτσικα, που έχουν συνηθίσει την ανθρώπινη παρουσία και γίνονται εξαιρετικά φιλικά για ένα φίλεμα, πλην απαγορεύεται να τα ταΐζεις. Πιο χαμηλά, από τη γνωστή θέση ‘Πόρτες’ και μετά, το νερό ρέει περισσότερο, τα τοιχώματα υψώνονται κάθετα κι εντυπωσιακά και τα στενά περάσματα προκαλούν δέος. Εδώ πολλά ξύλινα ‘γεφυράκια’ ή πέτρες αραδιασμένες σου δίνουν τη δυνατότητα να περνάς απ’ τα δύσκολα σημεία, χωρίς να βρέχεσαι. Είσαι πια κοντά στο τέρμα. Όσο δεινός περιπατητής κι αν είσαι, όσο μαγικό κι αν είναι το τοπίο, μετά από 5-7 ώρες παραμονής σε αυτό και 13 χιλιόμετρα πορείας, ανυπομονείς να πιεις μια μπύρα και να ξεκουραστείς. Δίνεις το εισιτήριο σου πίσω για τον έλεγχο, και οδεύεις προς την έξοδο. Θέλει άλλα δύο χιλιόμετρα ως την παραλία και δεν αντιστέκεσαι στον πειρασμό να πάρεις το βανάκι, που θα σε μεταφέρει όσο πιο γρήγορα γίνεται στη δροσερή αγκαλιά της θάλασσας. Όσο περιμένεις μια πινακίδα που σου δείχνει το δρόμο προς το Κάστρο (Κουλέ) της Αγίας Ρούμελης πάνω στο λόφο, σε προσκαλεί σε νέες εξερευνήσεις, όμως είσαι ήδη ξεθεωμένος. Την επόμενη φορά!Η μέρα κλείνει άψογα με μια βουτιά στα πεντακάθαρα νερά της Αγίας Ρούμελης. Σταθήκαμε τυχεροί: σε μια περιοχή που συνήθως φυσά τόσο πολύ, ώστε δεν μπορείς ‘ν’ ανοίξεις το βλέφαρο’, πέσαμε σε απόλυτη νηνεμία! Η παραλία είναι όμορφη, τα βράχια των λόφων τριγύρω εντυπωσιακά, το κάστρο το βράδυ φωταγωγείται και φαίνεται να ίπταται στο νυχτερινό ουρανό.Μουσική:Monsieur Minimal - Erotica (Instrumental Full Album)[Mo.Mi