2023-Τελετή Ληξης Θεατρου Οψεις 2023/Τιμώμ.Πρόσωπο Γ. Ξανθούλης/«Λεόντιος και Λένα» του Γκ. Μπύχνερ

preview_player
Показать описание
«Λεόντιος και Λένα» του Γκέοργκ Μπύχνερ
από το Θεατρικό Τμήμα Πολ. & Μορφ. Συλλόγου «Το Αιτωλικό»

Διανομή:
Βασιλιάς Πέτρος του βασιλείου Ποπό: Μιχάλης Κότσαρης
Πρίγκιπας Λεόντιος, γιος του Βασιλιά: Πάνος Σωτηρίου
Πριγκίπισα Λένα του βασιλείου Πιπί/Χορός: Διονυσία Τουφεξή
Βαλέριος/Χορός: Μαρία Νούλα
Ροζέτα/Γκουβερνάντα της Λένας: Χριστίνα Λύρου
Παιδαγωγός/Χορός: Ευδοξία Παρασκευά
Πρωθυπουργός του Κράτους Ποπό/Χορός: Φρόσω Κοντοπάνου
Υπηρέτες/Χορός: Αλέξανδρος Σωτηρακόπουλος, Στέφανος Καραγκίτσης
Ιερέας της Αυλής: Ασπασία Γερολυμάτου-Σαλούρου

Συντελεστές:
Σκηνοθεσία/Προσαρμογή Διαλόγων: Ιωάννα Τρικενέ
Σκηνογραφία: Μιχάλης Κότσαρης
Ενδυματολογία: Περγαντή Αστέρω, Ιωάννα Τρικενέ
Μουσική Επιμέλεια: Ιωάννα Τρικενέ
Μακιγιάζ: Βάσω Παπαδημητρίου
Φωτισμοί: Λεωνίδας Γριπιώτης, Αργύρης Ξουργιάς
Ηχοληψία: Πάνος Ακρίδας
Τεχνική Υποστήριξη: Γιώργος Σάλας, Αντώνης Χαραλάμπους, Σάμπρι ΣατριάνοΣημείωμα Σκηνοθέτη:

“Ο κόσμος είναι τόσο ωραίος και τόσο μεγάλος, τόσο απέραντα μεγάλος”
Ο Λεόντιος και η Λένα είναι δύο ήρωες τόσο φανταστικοί όσο ένα παραμύθι και ταυτόχρονα τόσο αληθινοί όσο η ίδια η ζωή. Δύο νέοι άνθρωποι, μέλη της αστικής κοινωνίας του “καθώς πρέπει”, μιας κοινωνίας από καλό-κουρδισμένες μαριονέτες, αναζητούν απεγνωσμένα κάτι να τους συγκινήσει αληθινά. Κι αν είσαι γυναίκα μέσα σ' αυτό το ‘’ρομαντικό παραμύθι’’ της κοινωνίας μας, κι αν φλέγεσαι να πράξεις εκτός από το να ονειρεύεσαι όμορφα βασιλόπουλα; "Η φυγή μας είναι μία άρνηση" φωνάζει η Λένα κι όμως λίγους στοίχους παρακάτω, άθελά της, θα βρεθεί και πάλι στο ίδιο “κλουβί” απ’ όπου τόλμησε να δραπετεύσει. Είμαστε άραγε ελεύθεροι να αποφασίσουμε εμείς για τον εαυτό μας; Μπορούμε να επαναστατήσουμε απέναντι στην προκαθορισμένη μας ζωή; Ή ζούμε σε έναν φαύλο κύκλο όπου πάντα καταλήγεις από εκεί ακριβώς που ξεκίνησες, σα να μην έχει αλλάξει τίποτα. Ο Μπύχνερ συνθέτει ένα παραμύθι σεξπηρικών αποχρώσεων, για τον έρωτα, όπου όμως καταφέρνει να μιλήσει τόσο ηχηρά για τη σαθρότητα της αστικής κοινωνίας, και την πολυτέλεια να είναι η ζωή σου ένα άγραφο χαρτί που εσύ θα επιλέξεις πως θα το γεμίσεις. Χρησιμοποιεί τα υλικά του Ρομαντισμού, τον οποίο καυτηριάζει αριστοτεχνικά, για να καταδείξει την ωραιοποίηση του τίποτα. Μια ωδή στη νωθρότητα, μια ωδή για τη ζωή χωρίς καμία αντίρρηση, χωρίς καμία αλλαγή. Τα συναισθήματα βιώνονται επιδερμικά, δείχνουν σπουδαία και έντονα αλλά μέσα τους είναι άδεια.
Αναμετρηθήκαμε με σθένος ανάμεσα στις λέξεις και τα υπαρξιακά μονοπάτια του συγγραφέα, εξερευνήσαμε τους τραγελαφικούς χαρακτήρες της αστική κοινωνίας, βρήκαμε τη χαρά και τη μουσική που μας συνεπήρε . Η παράσταση ξεκινά με κάποια αποσπάσματα από το βιβλίο “ Savoir Vivre “ του Χρ. Ζαμπούνη καθώς και τον ορισμό της Κοινωνικής Διαστρωμάτωσης μέσα από τις σχολικές μνήμες μίας εκ των ηθοποιών.
Ιωάννα Τρικενέ