Φώτης Πολυμέρης

Ο Φώτης Πολυμέρης ήταν Έλληνας τραγουδιστής, συνθέτης και στιχουργός, από τους σημαντικότερους ερμηνευτές του «ελαφρού τραγουδιού».

Ο Φώτης Παλημέρης, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στην Πάτρα στις 20 Φεβρουαρίου 1920. Το μουσικό ταλέντο του ξεχώρισε από πολύ νωρίς σε διαγωνισμούς τραγουδιού, ενώ ο πρώτος του δίσκος κυκλοφόρησε το 1935.

Πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση, μέσα από τις τάξεις του ΕΑΜ. Στο Εαμικό κίνημα ήταν που γνώρισε και τους μεγάλους ποιητές Γιάννη Ρίτσο, Κώστα Βάρναλη και Τάσο Λειβαδίτη, με τους οποίους συνδέθηκε με βαθιά φιλία.

Έκανε μεγάλη καριέρα, ηχογραφώντας πάνω από 200 τραγούδια, ενώ έγραψε τους στίχους και τη μουσική σε περισσότερα από 100 τραγούδια. Δίκαια θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους ερμηνευτές του ελαφρού τραγουδιού. Συνεργάστηκε με όλους τους μεγάλους δημιουργούς και τραγουδιστές της εποχής του, καθώς και με ρεμπέτες, όπως τους Τσιτσάνη, Μητσάκη, Παπαϊωάννου και Βαμβακάρη.

Ερμήνευσε δικά του τραγούδια και άλλων δημιουργών σε πλήθος ταινιών του ελληνικού κινηματογράφου, όπως Ένας χαρούμενος αλήτης (Έλα στο θείο, 1950), Άστα τα μαλλάκια σου (Εκείνες που δεν πρέπει ν' αγαπούν, 1951) και Θα γυρίσει κι ο τροχός (Εκείνες που δεν πρέπει ν' αγαπούν, 1951). Το 2004 κυκλοφόρησε η αυτοβιογραφία του από τις Εκδόσεις Άγκυρα, με τίτλο Των Αναμνήσεων η Λιτανεία.

Ο Φώτης Πολυμέρης πέθανε στην Αθήνα στις 28 Μαΐου 2013, σε ηλικία 93 ετών.

Αυτονοητο για οσους εχουν στοιχειωδη ευφυια και ΔΕΝ διακατεχονται απο μισαλλοδοξια ειναι οτι : H αρχικη καταγραφη των εικονων ΔΕΝ ειναι δικη μου.

NOTICE
All material used in this video is used in compliance with Fair Use Laws which reads as follows:

Notwithstanding the provisions of sections 106 and 106A, the fair use of a copyrighted work, including such use by reproduction in copies or phonorecords or by any other means specified by that section, for purposes such as criticism, comment, news reporting, teaching (including multiple copies for classroom use), scholarship, or research, is not an infringement of copyright. In determining whether the use made of a work in any particular case is a fair use the factors to be considered shall include—
(1) the purpose and character of the use, including whether such use is of a commercial nature or is for nonprofit educational purposes;
(2) the nature of the copyrighted work;
(3) the amount and substantiality of the portion used in relation to the copyrighted work as a whole; and
(4) the effect of the use upon the potential market for or value of the copyrighted work.
The fact that a work is unpublished shall not itself bar a finding of fair use if such finding is made upon consideration of all the above factors.
(Pub. L. 94–553, title I, § 101, Oct. 19, 1976, 90 Stat. 2546; Pub. L. 101–650, title VI, § 607, Dec. 1, 1990, 104 Stat. 5132; Pub. L. 102–492, Oct. 24, 1992, 106 Stat. 3145.)