filmov
tv
ΚΩΣΤΑΣ ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΗΣ – “ ΑΜΠΑΡΙΖΑ ”

Показать описание
Στίχοι - Μουσική – Ερμηνεία : Κώστας Μιχαήλ Μαρής (Kosmima)
(πρόχειρη ηχογράφηση με κιθάρα)
ΑΜΠΑΡΙΖΑ (Σάββατο 8 Απριλίου 2023)
Πήρα αμπάριζα σιωπές, τυφλές αισθήσεις,
με τα νύχια μου σκαλίζω αναμνήσεις,
όσα απόκρυφα απομείνανε απ’ τον χρόνο,
λίγο-λίγο ταπεινά τα φανερώνω …
Τα τραγούδια αυτά που φτιάξαμε παρέα
κι ας μην έχουν βγει σε δημοσία θέα,
μα κι εκείνα που δημόσια ειρημένα
είναι κι όλα μου θυμίζουνε εσένα …
Νιώθω μέσα στην ψυχή ν’ ανθίζει η σκόνη,
μ’ αφυπνίζει η αχνή φωνή του Ψαραντώνη,
που σχεδόν νωχελικά στ’ αυτιά ακουμπά με,
για να πάψω το σκοτάδι να φοβάμαι …
Ένας γέρος ήλιος, Μίμη τον-ε λένε,
ρίχνει αχτίδας φως, στα μάτια μου που κλαίνε
και πιο πέρα απ’ τη σιωπή, σαλεύω αφότου
με ριγεί η βραχνή φωνή, απ’ τη Βελεσιώτου …
Πλια λοιπόν παρά ποτέ τρυγώ το’ χρόνο
με τ’ ονείρου το σπαθί το φως ματώνω,
ανταμώνοντας εσένα μάνι-μάνι,
στου σεβντά και στης αγάπης το ντουκιάνι …
Νύχτα γύρω ερημική, βροχή που τρίζει,
μοιάζει χάρτινη η σιωπή, που με ζαλίζει,
γράφω οράματα, στο γόνατο σφαγιάζω
σκέψεις κι όνειρα, λεπτό δεν ησυχάζω …
Της ψυχής τα λόγια χρόνια αγκομαχούνε,
ψηλαφώντας τις πληγές, το αίμα ακούνε
που κυλά στο ναρκοπέδιο του χρόνου,
μπογιαντίζοντας μ’ ελπίδα τ’ όνειρο μου …
Το θεριό που ζει στ’ αλώνι, ψάχνει ελάφι
να τραφεί κι απ’ του παππού μου το χωράφι,
μες στο βλέμμα σου, το φως σεμνά διακρίνει,
σκύβει μπρος στον ποταμό, νερό και πίνει …
Ποιος γλυκόλαλο μ’ αηδόνι αγαπημένο
σε κρατεί σ’ άσπρο κλουβί-κελί κλεισμένο,
ποιος σε ζύγωσε στα μεσακά του δρόμου
κι έχω μέρες να σε δω παράπονο μου …
Να ‘ταν πρίγκιπας ή δράκος, μες στα πλήθη,
ποιητής, προφήτης σ’ άλλο παραμύθι,
πύργους χτίζει η προσευχή, ναούς η αγάπη,
αχ ψυχή μου, ρόδο αμάραντο κι αγκάθι …
Βίντεο – Copyright : “k©sm!m@”
Ημερομηνία Αναρτήσεως : Σάββατο 8 Απριλίου 2023
(πρόχειρη ηχογράφηση με κιθάρα)
ΑΜΠΑΡΙΖΑ (Σάββατο 8 Απριλίου 2023)
Πήρα αμπάριζα σιωπές, τυφλές αισθήσεις,
με τα νύχια μου σκαλίζω αναμνήσεις,
όσα απόκρυφα απομείνανε απ’ τον χρόνο,
λίγο-λίγο ταπεινά τα φανερώνω …
Τα τραγούδια αυτά που φτιάξαμε παρέα
κι ας μην έχουν βγει σε δημοσία θέα,
μα κι εκείνα που δημόσια ειρημένα
είναι κι όλα μου θυμίζουνε εσένα …
Νιώθω μέσα στην ψυχή ν’ ανθίζει η σκόνη,
μ’ αφυπνίζει η αχνή φωνή του Ψαραντώνη,
που σχεδόν νωχελικά στ’ αυτιά ακουμπά με,
για να πάψω το σκοτάδι να φοβάμαι …
Ένας γέρος ήλιος, Μίμη τον-ε λένε,
ρίχνει αχτίδας φως, στα μάτια μου που κλαίνε
και πιο πέρα απ’ τη σιωπή, σαλεύω αφότου
με ριγεί η βραχνή φωνή, απ’ τη Βελεσιώτου …
Πλια λοιπόν παρά ποτέ τρυγώ το’ χρόνο
με τ’ ονείρου το σπαθί το φως ματώνω,
ανταμώνοντας εσένα μάνι-μάνι,
στου σεβντά και στης αγάπης το ντουκιάνι …
Νύχτα γύρω ερημική, βροχή που τρίζει,
μοιάζει χάρτινη η σιωπή, που με ζαλίζει,
γράφω οράματα, στο γόνατο σφαγιάζω
σκέψεις κι όνειρα, λεπτό δεν ησυχάζω …
Της ψυχής τα λόγια χρόνια αγκομαχούνε,
ψηλαφώντας τις πληγές, το αίμα ακούνε
που κυλά στο ναρκοπέδιο του χρόνου,
μπογιαντίζοντας μ’ ελπίδα τ’ όνειρο μου …
Το θεριό που ζει στ’ αλώνι, ψάχνει ελάφι
να τραφεί κι απ’ του παππού μου το χωράφι,
μες στο βλέμμα σου, το φως σεμνά διακρίνει,
σκύβει μπρος στον ποταμό, νερό και πίνει …
Ποιος γλυκόλαλο μ’ αηδόνι αγαπημένο
σε κρατεί σ’ άσπρο κλουβί-κελί κλεισμένο,
ποιος σε ζύγωσε στα μεσακά του δρόμου
κι έχω μέρες να σε δω παράπονο μου …
Να ‘ταν πρίγκιπας ή δράκος, μες στα πλήθη,
ποιητής, προφήτης σ’ άλλο παραμύθι,
πύργους χτίζει η προσευχή, ναούς η αγάπη,
αχ ψυχή μου, ρόδο αμάραντο κι αγκάθι …
Βίντεο – Copyright : “k©sm!m@”
Ημερομηνία Αναρτήσεως : Σάββατο 8 Απριλίου 2023