ΣΕΡΕΝΑΤΑ

ποιημα του Ιωαννη Πολεμη

Ξύπνησε, περδικόστηθη
και περιστερομάτα,
τ’ αστέρια ανάθεμά τα
τα κρύβει η συννεφιά.

Κρέμασε στο παράθυρο
τη μεταξένια σκάλα,
δέσε την στα μεγάλα
και στ’ αργυρά καρφιά.

Το λάφι σου ονειρεύεται
και τ’ άσπρο σου γεράκι
παίζει με τ’ αγεράκι
στο ρέμα η καλαμιά.

Ρίξε τη μεταξόσκαλα
νά `ρθω στην αγκαλιά σου,
μες στη μοσχοβολιά σου,
κρίνε καμαρωτέ.

Να `ρθω να γείρω ολόχαρος
στη μαλακή σου στρώση,
αχ! Κι ας μην ξημερώσει
ποτέ, ποτέ, ποτέ!

Στον πύργο αποκοιμήθηκαν
οι σκλάβες σου κι οι σκλάβοι,
δε θα με καταλάβει
κανένας και καμιά.

συνθεση - μαντολινο - τζουρας - κιθαρα - τραγουδι: Νικος Κυριαζης
τραγουδι: Ματουλα Φιορατου
λαουτο: Γιαννης Βαρβαρηγος
βιολια: Νικος Μηλας

η παρουσα ηχογραφηση αποτελει σταδιο μερους εργασιας των Μουσικων Συνολων του Τμηματος Ελληνικης Μουσικης του Ωδειου Αθηνων 1874 "Εμμελεια"