filmov
tv
Cambay's Water - Θωμαΐδης Κώστας (Ηρώδειο 2019)

Показать описание
Θάνος Μικρούτσικος
Σταυρός του Νότου/Γραμμές των οριζόντων
σε ποίηση Νίκου Καββαδία
Μια μουσική παράσταση για τρεις φωνές,
τρία πιάνα και πνευστά
Ωδείο Ηρώδου Αττικού - 29/06/2019
Ερμηνεύουν:
Ρίτα Αντωνοπούλου, Χρήστος Θηβαίος, Κώστας Θωμαΐδης
Πιάνο Ι - Θοδωρής Οικονόμου
Πιάνο ΙΙ - Μάξιμος Δράκος
Πιάνο ΙΙΙ - Θάνος Μικρούτσικος
Πνευστά - Θύμιος Παπαδόπουλος
Cambay's Water - 1979
Στίχοι: Νίκος Καββαδίας
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη Εκτέλεση: Γιάννης Κούτρας
Φουντάραμε καραμοσάλι στο ποτάμι.
Είχε ο πιλότος μας το κούτελο βαμμένο
«κι αν λείψεις χίλια χρόνια θα σε περιμένω»
ωστόσο οι κάβοι σου σκληρύναν την παλάμη.
Θολά νερά και μίλια τέσσερα το ρέμα,
οι κουλήδες τρώνε σκυφτά ρύζι με κάρι,
ο καπετάνιος μας κοιτάζει το φεγγάρι,
που `ναι θολό και κατακόκκινο σαν αίμα.
Το ρυμουλκό σφύριξε τρεις και πάει για πέρα,
σαράντα μέρες όλο εμέτραγες τα μίλια,
μ’ απόψε λέω φαρμάκι κόμπρα είχες στα χείλια,
την ώρα που `πες με θυμό: «Θα βγω άλλη μέρα...»
Τη νύχτα σου `πα στο καμπούνι μια ιστορία,
την ίδια που όλοι οι ναυτικοί λένε στη ράδα,
τα μάτια σου τα κυβερνούσε σοροκάδα
κι όλο μουρμούριζες βραχνά: «Φάλτσο η πορεία...»
Σαλπάρουμε! Μας περιμένουν στο Μπραζίλι.
Το πρόσωπό σου θα το μούσκεψε το αγιάζι.
Ζεστόν αγέρα κατεβάζει το μπουγάζι
μα ούτε φουστάνι στη στεριά κι ούτε μαντήλι.
Σταυρός του Νότου/Γραμμές των οριζόντων
σε ποίηση Νίκου Καββαδία
Μια μουσική παράσταση για τρεις φωνές,
τρία πιάνα και πνευστά
Ωδείο Ηρώδου Αττικού - 29/06/2019
Ερμηνεύουν:
Ρίτα Αντωνοπούλου, Χρήστος Θηβαίος, Κώστας Θωμαΐδης
Πιάνο Ι - Θοδωρής Οικονόμου
Πιάνο ΙΙ - Μάξιμος Δράκος
Πιάνο ΙΙΙ - Θάνος Μικρούτσικος
Πνευστά - Θύμιος Παπαδόπουλος
Cambay's Water - 1979
Στίχοι: Νίκος Καββαδίας
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη Εκτέλεση: Γιάννης Κούτρας
Φουντάραμε καραμοσάλι στο ποτάμι.
Είχε ο πιλότος μας το κούτελο βαμμένο
«κι αν λείψεις χίλια χρόνια θα σε περιμένω»
ωστόσο οι κάβοι σου σκληρύναν την παλάμη.
Θολά νερά και μίλια τέσσερα το ρέμα,
οι κουλήδες τρώνε σκυφτά ρύζι με κάρι,
ο καπετάνιος μας κοιτάζει το φεγγάρι,
που `ναι θολό και κατακόκκινο σαν αίμα.
Το ρυμουλκό σφύριξε τρεις και πάει για πέρα,
σαράντα μέρες όλο εμέτραγες τα μίλια,
μ’ απόψε λέω φαρμάκι κόμπρα είχες στα χείλια,
την ώρα που `πες με θυμό: «Θα βγω άλλη μέρα...»
Τη νύχτα σου `πα στο καμπούνι μια ιστορία,
την ίδια που όλοι οι ναυτικοί λένε στη ράδα,
τα μάτια σου τα κυβερνούσε σοροκάδα
κι όλο μουρμούριζες βραχνά: «Φάλτσο η πορεία...»
Σαλπάρουμε! Μας περιμένουν στο Μπραζίλι.
Το πρόσωπό σου θα το μούσκεψε το αγιάζι.
Ζεστόν αγέρα κατεβάζει το μπουγάζι
μα ούτε φουστάνι στη στεριά κι ούτε μαντήλι.