«Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά» Κάλαντα Πρωτοχρονιάς (Ρόδου)

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά, πρώτη Ιανουαρίου
που μπαίνει ο μήνας του Χριστού, τ' Αγίου Βασιλείου,
όπου 'γεννήθη ο Χριστός στον κόσμο κι επορπάτει.

Το πρώτο χνάρι που 'καμε, χρυσό δεντρί εβγήκε.
Χρυσά ήταν τα φύλλα του, χρυσά και τα κλωνιά του,
παπάδες τ' ανεγνώσανε, διάκοι το συλλαβούσαν.

Κι ένα διακάκι έρχετον από την Καισαρεία
κι εβάστα και στα χέρια του λαμπάδες και κερία.
- Διακάκι, πόθεν έρχεσαι και πόθεν κατεβαίνεις;
- Από της μάνας μ'έρχομαι και στο σχολειό πηγαίνω.
- Κάτσε να φας κάτσε να πιής, κάτσε να τραγουδήσης,
κάτσε τον πόνο σου να πης να μας καλοκαρδίσης.
- Εσένα αφέντη, πρέπει σου καρέκλα καρυδένια,
για ν'ακουμπάς τη μέση σου τη μαργαριταρένια.
Και πάλι ξαναπρέπει σου κορώνα στο κεφάλι,
για να σε μπροσηκώνουνται όλοι, μικροί μεγάλοι.

Εδώ που τραγουδήσαμε πέτρα να μη ραγίση
κι ο νοικοκύρης του σπιτιού πολλά χρόνια να ζήση.
Να ζήση χρόνους εκατό και να τους απεράση
κι από τους εκατό και εμπρός ν'ασπρίση, να γεράση.