Η Παραβολή του Ασώτου Υιού - Δημιουργικοί διάλογοι

Показать описание

Δημιουργικοί διάλογοι σε θέματα Ορθοδόξου πίστεως, κοινωνικής πρόνοιας και υποστήριξης του ανθρώπου.
Τίτλος επεισοδίου 'Η Παραβολή του Ασώτου Υιού'
με τον Ιατρό και συγγραφέα Βασίλη Ατζακλή και τον Αργύρη Μάντη.
Οι Δημιουργικοί διάλογοι παίζουν εκτός από ιντερνετικά και "τηλεοπτικά" στο "kontra Channel" (ενώ κάθε δεκαπενθήμερο γίνεται και η πρεμιέρα μιας νέας εκπομπής - ημέρα Τετάρτη 10.00 - 10.30 π.μ).
-----------------------------------------------------------------------------------------------
Η σημερινή παραβολή μας είναι από τα ωραιότερα κείμενα του Ευαγγελίου. Είναι πολύ σωστό αυτό, που είπαν: « Αν είχε χαθεί ολόκληρο το Ευαγγέλιο, αλλά είχαμε στα χέρια μας μόνο την παραβολή του ασώτου γιου, θα μπορούσαμε να καταλάβουμε τι είναι ο Θεός και η Εκκλησία, γιατί η παραβολή έχει μέσα της τα πάντα».
Ο κάθε άνθρωπος παίρνει θάρρος από τη μετάνοια του ασώτου γιου. Ξέρουμε πως ο Θεός-Πατέρας μας περιμένει κάθε μέρα να γυρίσουμε κοντά του. Χρειάζεται να απορρίπτουμε την αμαρτία που μας χωρίζει από το Θεό και να επιστρέφουμε με τη μετάνοια μας στην αγάπη του Θεού. Ο Κύριος μας βεβαιώνει, πως με την επιστροφή του αμαρτωλού στο Θεό, οι άγγελοι πανηγυρίζουν στον ουρανό και χαίρονται για τη σωτηρία του κάθε ανθρώπου
Ο άγιος Γρηγόριος τονίζει ότι η περιουσία όλων μας πάνω από όλα είναι ο νους μας και Άσωτος υιός είναι ο νους του ανθρώπου, που ζει έξω από την πνευματική καρδιά.
Σκοπός της χριστιανικής ζωής για τον άνθρωπο είναι η ένωση, η σύνδεση, του νου με την καρδιά γιατί μόνο τότε ο άνθρωπος είναι θεραπευμένος και ολοκληρωμένος και μόνο τότε μπορεί να στραφεί προς τον Θεό και να τον αγαπήσει. Είναι αναγκαίο ο νούς δηλαδή ο άσωτός υιός να κατεβεί και να αναπαυθεί στην καρδιά, ώστε ενωμένος πάλι με αυτήν να μπορεί να κυβερνά αποτελεσματικά την ύπαρξη του ανθρώπου.
Άσωτος είναι ο διεφθαρμένος, ο αμαρτωλός, ο ακόλαστος άνθρωπος αυτός που σου δίνει την εντύπωση ότι δεν έχει ελπίδα σωτηρίας, αυτός που βρίσκεται στο τέλος σε απελπισία και απόγνωση.
Οι κάθε είδους ανθρώπινες πληγές έχουν ανάγκη γιατρειάς, φροντίδας και επούλωσης και η κατά Χριστόν αγάπη είναι πάντα το φάρμακο στις πληγές… Η Χριστιανική αγάπη γνωρίζει να τολμά, να θυσιάζεται, να χαίρεται, να υπομένει. Μόνο με την αγάπη στην κάθετη και οριζόντια διάστασή της, καταξιώνεται η Χριστιανική μας ζωή. Μόνο με αυτήν γινόμαστε όντως άξιοι υιοί του Ουράνιου μας πατέρα.