filmov
tv
Ελεύθερο Πανεπιστήμιο Γκρέτα Βόζνιακ MD , PhD 15 03 2018 «Επίδραση του Στρες στην Υγεία»
Показать описание
Ο διάλογος και η ενημέρωση, μέσα από εκλαικευμένες διαλέξεις για διάφορα επιστημονικά και γενικότερου ενδιαφέροντος θέματα, συνεχίζονται στο Ελεύθερο Πανειστήμιο για την ομογένεια του Λονδίνου, με τη διάλεξη της καθηγήτριας Γκρέτας Βόζνιακ με θέμα “Επιδράσεις του στρες στην υγεία ”.
Η κα Βόζνιακ αρχισε τη διάλεξη της με το ρητό του πατέρα της Ιατρικής Ιπποκράτη, οποίος είχε πει πως (η αρμονία είναι υγεία και η δυσαρμονία ασθένεια) και συνεχίζοντας είπε ότι Πράγματι, το στρες οδηγεί σε απώλεια της αρμονίας (ομοιόστασης). Ωστόσο, ο οργανισμός διαθέτει προσαρμοστικές αντιδράσεις και συνεχώς προσπαθεί να επανέλθει σε ομοιόσταση.
Το στρες όπως φαίνεται επιδρά σε όλα τα συστήματα του οργανισμού και σχετίζεται άμεσα με τη λειτουργία του ανοσοποιητικού και την ανάπτυξη της φλεγμονής. Το στρες, είτε το θέλουμε είτε όχι, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης ζωής και δραστηριότητας και σε πολλές περιπτώσεις απαραίτητο ως κινητήριος δύναμη, ενέχοντας έτσι και μία θετική διάσταση. Ωστόσο, η διαρκής και μακροχρόνια έκθεση στο στρες, καθώς και ο αναποτελεσματικός έλεγχος του οδηγούν σε καταστροφικές για το σύνολο της υγείας συνέπειες. Οι συνέπειες του οξέως και του χρόνιου στρες στον οργανισμό μπορούν να είναι πολλαπλές: ημικρανία, κοιλιακό άλγος, επεισόδια πανικού, υπερτασικά επεισόδια, ψυχωσικά επεισόδια, σπασμοί αλλά και αντικοινωνική συμπεριφορά, χρόνια κόπωση, νυχτερινή αϋπνία και ημερήσια υπνηλία, παχυσαρκία, μεταβολικό σύνδρομο, πρόωρη γήρανση, καρκίνος. Είναι σημαντικό, ότι όλα τα προαναφερθέντα νοσήματα ενισχύονται από την υιοθέτηση ενός ανθυγιεινού τρόπου ζωής, με κακή διατροφή, καθιστική ζωή, κατάχρηση αλκοόλ, καπνού κτλ, συμπεριφορές που η επιστημονική βιβλιογραφία δείχνει ότι επίσης συνδέονται με την αναποτελεσματική διαχείριση του στρες. Επιπλέον, έκθεση στο στρες και κακομεταχείριση στα πρώτα στάδια της ζωής μπορεί να επιφέρουν αργότερα δυσλειτουργίες στον εγκέφαλο και στο ενδοκρινικό σύστημα.
Πρέπει να τονίσω ότι, η ευαισθητοποίηση στο στρες ξεκινά από τη ζωή μέσα στη μήτρα και μπορεί να καθορίσει πως ο οργανισμός θα αντιμετωπίσει το στρες ως ενήλικας. Συνεπώς, οι εμπειρίες στρες νωρίς στη ζωή μπορεί να έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη, μάθησης και μνήμης. Επίσης, οι εμπειρίες αυτές συχνά αυξάνουν την ένταση αντιδράσεων στρες στο μέλλον. Στις γνωστικες επιπτώσεις του στρες καταλογίζεται μείωση της διάρκειας της συγκέντρωσης όπως επίσης αύξηση της πιθανότητας διάσπασης της προσοχής. Ενδεικτικά, υπολογίζεται ότι το 50-75% της σύγχρονης νοσολογίας σχετίζεται με την ψυχονευροενδοκρινολογία του στρες. Όπως φαίνεται το στρες αποτελεί πολυεδρική έννοια. Περιλαμβάνει πληθώρα βιολογικών και ψυχοκοινωνικών διαστάσεων.
Τελικά κανείς δεν μπορεί να αποφύγει το στρες. Μπορούμε όμως να το διαχειριστούμε κατάλληλα έτσι ώστε να μειώσουμε τις πιθανότητες πρόκλησης «ανεπιθύμητων αποτελεσμάτων» στην υγεία μας από αυτό.
Παν μέτρον άριστον όπως έλεγαν και οι πρόγονοι μας!
Η κα Βόζνιακ αρχισε τη διάλεξη της με το ρητό του πατέρα της Ιατρικής Ιπποκράτη, οποίος είχε πει πως (η αρμονία είναι υγεία και η δυσαρμονία ασθένεια) και συνεχίζοντας είπε ότι Πράγματι, το στρες οδηγεί σε απώλεια της αρμονίας (ομοιόστασης). Ωστόσο, ο οργανισμός διαθέτει προσαρμοστικές αντιδράσεις και συνεχώς προσπαθεί να επανέλθει σε ομοιόσταση.
Το στρες όπως φαίνεται επιδρά σε όλα τα συστήματα του οργανισμού και σχετίζεται άμεσα με τη λειτουργία του ανοσοποιητικού και την ανάπτυξη της φλεγμονής. Το στρες, είτε το θέλουμε είτε όχι, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης ζωής και δραστηριότητας και σε πολλές περιπτώσεις απαραίτητο ως κινητήριος δύναμη, ενέχοντας έτσι και μία θετική διάσταση. Ωστόσο, η διαρκής και μακροχρόνια έκθεση στο στρες, καθώς και ο αναποτελεσματικός έλεγχος του οδηγούν σε καταστροφικές για το σύνολο της υγείας συνέπειες. Οι συνέπειες του οξέως και του χρόνιου στρες στον οργανισμό μπορούν να είναι πολλαπλές: ημικρανία, κοιλιακό άλγος, επεισόδια πανικού, υπερτασικά επεισόδια, ψυχωσικά επεισόδια, σπασμοί αλλά και αντικοινωνική συμπεριφορά, χρόνια κόπωση, νυχτερινή αϋπνία και ημερήσια υπνηλία, παχυσαρκία, μεταβολικό σύνδρομο, πρόωρη γήρανση, καρκίνος. Είναι σημαντικό, ότι όλα τα προαναφερθέντα νοσήματα ενισχύονται από την υιοθέτηση ενός ανθυγιεινού τρόπου ζωής, με κακή διατροφή, καθιστική ζωή, κατάχρηση αλκοόλ, καπνού κτλ, συμπεριφορές που η επιστημονική βιβλιογραφία δείχνει ότι επίσης συνδέονται με την αναποτελεσματική διαχείριση του στρες. Επιπλέον, έκθεση στο στρες και κακομεταχείριση στα πρώτα στάδια της ζωής μπορεί να επιφέρουν αργότερα δυσλειτουργίες στον εγκέφαλο και στο ενδοκρινικό σύστημα.
Πρέπει να τονίσω ότι, η ευαισθητοποίηση στο στρες ξεκινά από τη ζωή μέσα στη μήτρα και μπορεί να καθορίσει πως ο οργανισμός θα αντιμετωπίσει το στρες ως ενήλικας. Συνεπώς, οι εμπειρίες στρες νωρίς στη ζωή μπορεί να έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη, μάθησης και μνήμης. Επίσης, οι εμπειρίες αυτές συχνά αυξάνουν την ένταση αντιδράσεων στρες στο μέλλον. Στις γνωστικες επιπτώσεις του στρες καταλογίζεται μείωση της διάρκειας της συγκέντρωσης όπως επίσης αύξηση της πιθανότητας διάσπασης της προσοχής. Ενδεικτικά, υπολογίζεται ότι το 50-75% της σύγχρονης νοσολογίας σχετίζεται με την ψυχονευροενδοκρινολογία του στρες. Όπως φαίνεται το στρες αποτελεί πολυεδρική έννοια. Περιλαμβάνει πληθώρα βιολογικών και ψυχοκοινωνικών διαστάσεων.
Τελικά κανείς δεν μπορεί να αποφύγει το στρες. Μπορούμε όμως να το διαχειριστούμε κατάλληλα έτσι ώστε να μειώσουμε τις πιθανότητες πρόκλησης «ανεπιθύμητων αποτελεσμάτων» στην υγεία μας από αυτό.
Παν μέτρον άριστον όπως έλεγαν και οι πρόγονοι μας!
Комментарии