filmov
tv
Έπιπλα Μανούσος από το 1859. Μια οικογενειακή υπόθεση
Показать описание
ΙΣΤΟΡΙΑ
Ο Μανώλης Μανούσος ήταν εργολάβος οικοδομών, κτίστης και σοβατζής στις Σπέτσες
Το 1867 ο Αργύρης Αδαλής σε μια επίσκεψή του στις Σπέτσες γνωρίζει το Μανώλη Μανούσο, τον παρακολουθεί την ώρα που εργάζεται και θαυμάζει τη δεξιοτεχνία του στο μυστρί .Αργότερα όταν ο Μανώλης Μανούσος του δείχνει τα έργα του στο νησί, ο Αδαλής τον πείθει να έρθει στην Αθήνα για λογαριασμό του.
Ο Αργύρης Αδαλής ήταν αρχιτέκτων και βοηθός των μεγαλύτερων αρχιτεκτόνων εκείνης της εποχής, του Δανού Θεόφιλου Χάνσεν και του Γερμανού Ερνέστου Τσιλλερ που εκείνη την εποχή ανέγειραν τα κτήρια της ακαδημίας Αθηνών και είχαν ανάγκη απο δεξιοτέχνες μαστόρους
Το 1868 ο Μανώλης Μανούσος σε ηλικία 29 ετών έρχεται στην Αθήνα και ο Αδαλής τον προσλαμβάνει κατευθείαν στα κτήρια της Ακαδημίας Αθηνών.Μέσα απο τη δουλεια του καθιερωνεται στο χώρο.
Το 1882 συνεχίζει με τις οδηγίες του Τσιλλέρ στο δημαρχείο της Ερμούπολης στη Σύρο
Το 1884 Εργάζεται στην οικία του Αρχιτέκτονα στην οδό Ακαδημίας 58α
Το 1885 Του ανατίθεται απο τον αρχιτέκτονα Τσιλλερ μια σειρά απο έργα εκτος Αθηνών όπως η Δημοτική αγορά Πύργου και ο σιδηροδρομικός σταθμός και το μουσείο της Αρχαίας Ολυμπίας και ο σιδηροδρομικος σταθμός.
Το 1889 επιστρέφει στην Αθήνα που πλέον θα κατοικήσει μόνιμα στην συμβολή των οδών Φορμίονως και Φιλολάου στο Παγκράτι
Το 1890 με τις οδηγίες του Τσιλλερ εργάζεται στα ανάκτορα του Ηρώδου του Αττικου , το σημερινό προεδρικο μέγαρο
Το 1895 πάλι με τις οδηγίες του Τσιλλερ εργάζεται στο Εθνικό θέατρο
Το 1900 βρίσκει το Μανώλη Μανούσο οικογενειάρχη και πατέρα 7 παιδιών 3 αγόρια και 4 κορίτσια. Την ίδια χρονιά με τις οδηγίες του Ερνέστου Τσιλλερ εργάζεται στην πρόσοψη του Αρσακειου μεγάρου
Το 1901 Εργάζεται στο ξενοδοχείο Ακταίον και το 1906 στο ξενοδοχείο Εξελσιο παντα με τις οδηγίες του Τσιλλερ
Το 1911 επιστρέφει στις Σπέτσες οπου και εργάζεται στο ξενοδοχείο Ποσειδώνιο
Το 1915 επιστρέφει στην Αθήνα και με τη βοήθεια των παιδιών του εργάζεται στο ξενοδοχείο Παλλάδιο. Από τους γιους του ο Δημήτρης και ο Φίλιππος εργάζονται σαν μαραγκοί και ο Κώστας σαν βοηθός του
Στα 1922 γνωρίζουν τον αρχιτέκτονα Ανδρέα Κριεζή, απόφοιτο του πανεπιστημίου του Μονάχου και δουλεύουν αποκλειστικά για αυτόν.
Ήταν η στιγμή το 1924 ο Δημήτρης και ο Φίλιππος Μανούσος να ανοίξουν το δικό τους μαραγκούδικο στην οδό Φορμίωνος λίγο πιο πάνω από το σπίτι τους. Ένα όνειρο έγινε πραγματικότητα.
Το 1929 ο Κριεζής αναλαμβάνει την μετατροπή των ανακτόρων σε Βουλή των Ελλήνων και αναθέτει το ξυλουργικό κομμάτι στην οικογένεια. Η τιμή μεγάλη, το ίδιο και η ευθύνη.
Το 1930 το μαραγκούδικο μετατρέπεται σε ξυλουργικό εργοστάσιο, το 2ο στο νομό Αττικής και στεγάζεται σ ένα μεγάλο τριώροφο κτήριο στη συμβολή των οδών Μενάνδρου και Σοφοκλέους στο κέντρο της Αθήνας και πολύ κοντά στο έργο της Βουλής.
Τo1933 κατασκευάζοντας το θερινό θέατρο της Μαρίκας Κοτοπούλη στην οδό Χεϋδεν, γνωρίζουν το Δημήτρη Πικιώνη, έναν αρχιτέκτονα φαινόμενο που επηρέασε όσο κάνεις άλλος τη μετέπειτα πορεία τους.
Το έργο της Βουλής παραδίδεται τελικά το 1935, την ίδια χρονιά εγκαινιάζεται και η έκθεση του εργοστασίου στην οδό Σοφοκλέους, απέναντι ακριβώς από το σημερινό χρηματιστήριο.
Το 1940 οι Γερμανοί επιτάσσουν το εργοστάσιο.
Το 1942 πεθαίνει Μανώλης Μανούσος σε ηλικία 102 χρονών
Το 1943 ο εγγονός του, Μανώλης Μανούσος του Κωνσταντίνου μπαίνει στη δουλεία σε ηλικία 13 χρονών.
Σ αυτό το διάστημα και μέχρι το 1959 υπολογίζεται ότι το εργοστάσιο υποστήριξε σε όλο το εύρος των ξυλουργικών εργασιών πάνω από 4600 πολυκατοικίες, ανέλαβε τις ανακαινίσεις στο προεδρικό μέγαρο, την πρεσβεία της Αγγλία της Γερμανίας της Γαλίας, την κατασκευή εξ ολοκλήρου του Ευγενιδιου ιδρύματος και του μαιευτηρίου Μητέρα, του Εθνικού θεάτρου του ξενοδοχείου Μεγάλη Βρετανία, του ξενοδοχείου king George του Αστέρα Βουλιαγμένης καθώς και τις οικίες πολλών επωνύμων της εποχής όπως Αβέρωφ, Βενιζέλος, Δημητριάδης, Καρελλας, Κουντουριώτης, Λάσκος, Λιβανός, Νομικός, Νιάρχος και Ωνάσης
Το 1965 αγοράζεται έκταση 6 στρεμμάτων στην Κάτω Κηφισιά στα οικόπεδα του συνεταιρισμού των ξυλουργών «ο Τίμιος Σταυρός» και ανεγείρεται εργοστάσιο.
Το 1972 αγοράζεται έκταση 2 στρεμμάτων και ανεγείρεται νέο εργοστάσιο στην οδό Αγ. Αναργύρων 800 μέτρα από το παλιό εργοστάσιο
Το 1973 Το εργοστάσιο μεταφέρεται από την οδό Θηβών στην οδό Τιμίου Σταυρού και οι αποθήκες στην οδό Αγ. Αναργύρων.
Το 1982 το εργοστάσιο ανακατασκευάζεται στον ίδιο χώρο και εκσυγχρονίζεται.
Το 1987 ο Θεόδωρος Μανούσος μπαίνει στη δουλειά σε ηλικία 18 ετών
Το 1996 Στον χώρο του εργοστασίου δημιουργείται μια έκθεση, ένας χώρος που στεγάζονται όλες οι εφαρμογές του ξύλου.
Το 2001 αρχίζουν οι εργασίες δημιουργίας ενός πάρκου ξύλου που περιλαμβάνει τις 2 οικίες της οικογένειας
Το 2004 ολοκληρώνονται οι εργασίες του πάρκου ξύλου που αποτελείται από 2 οικίες και περιβάλλον χώρους που στεγάζονται όλες οι εφαρμογές του ξύλου
Το 2007 εγκαινιάζουμε τον εκθεσιακό χώρο του εργοστασίου επί της Λεωφόρου Κηφισίας 338 στο Χαλάνδρι
Ο Μανώλης Μανούσος ήταν εργολάβος οικοδομών, κτίστης και σοβατζής στις Σπέτσες
Το 1867 ο Αργύρης Αδαλής σε μια επίσκεψή του στις Σπέτσες γνωρίζει το Μανώλη Μανούσο, τον παρακολουθεί την ώρα που εργάζεται και θαυμάζει τη δεξιοτεχνία του στο μυστρί .Αργότερα όταν ο Μανώλης Μανούσος του δείχνει τα έργα του στο νησί, ο Αδαλής τον πείθει να έρθει στην Αθήνα για λογαριασμό του.
Ο Αργύρης Αδαλής ήταν αρχιτέκτων και βοηθός των μεγαλύτερων αρχιτεκτόνων εκείνης της εποχής, του Δανού Θεόφιλου Χάνσεν και του Γερμανού Ερνέστου Τσιλλερ που εκείνη την εποχή ανέγειραν τα κτήρια της ακαδημίας Αθηνών και είχαν ανάγκη απο δεξιοτέχνες μαστόρους
Το 1868 ο Μανώλης Μανούσος σε ηλικία 29 ετών έρχεται στην Αθήνα και ο Αδαλής τον προσλαμβάνει κατευθείαν στα κτήρια της Ακαδημίας Αθηνών.Μέσα απο τη δουλεια του καθιερωνεται στο χώρο.
Το 1882 συνεχίζει με τις οδηγίες του Τσιλλέρ στο δημαρχείο της Ερμούπολης στη Σύρο
Το 1884 Εργάζεται στην οικία του Αρχιτέκτονα στην οδό Ακαδημίας 58α
Το 1885 Του ανατίθεται απο τον αρχιτέκτονα Τσιλλερ μια σειρά απο έργα εκτος Αθηνών όπως η Δημοτική αγορά Πύργου και ο σιδηροδρομικός σταθμός και το μουσείο της Αρχαίας Ολυμπίας και ο σιδηροδρομικος σταθμός.
Το 1889 επιστρέφει στην Αθήνα που πλέον θα κατοικήσει μόνιμα στην συμβολή των οδών Φορμίονως και Φιλολάου στο Παγκράτι
Το 1890 με τις οδηγίες του Τσιλλερ εργάζεται στα ανάκτορα του Ηρώδου του Αττικου , το σημερινό προεδρικο μέγαρο
Το 1895 πάλι με τις οδηγίες του Τσιλλερ εργάζεται στο Εθνικό θέατρο
Το 1900 βρίσκει το Μανώλη Μανούσο οικογενειάρχη και πατέρα 7 παιδιών 3 αγόρια και 4 κορίτσια. Την ίδια χρονιά με τις οδηγίες του Ερνέστου Τσιλλερ εργάζεται στην πρόσοψη του Αρσακειου μεγάρου
Το 1901 Εργάζεται στο ξενοδοχείο Ακταίον και το 1906 στο ξενοδοχείο Εξελσιο παντα με τις οδηγίες του Τσιλλερ
Το 1911 επιστρέφει στις Σπέτσες οπου και εργάζεται στο ξενοδοχείο Ποσειδώνιο
Το 1915 επιστρέφει στην Αθήνα και με τη βοήθεια των παιδιών του εργάζεται στο ξενοδοχείο Παλλάδιο. Από τους γιους του ο Δημήτρης και ο Φίλιππος εργάζονται σαν μαραγκοί και ο Κώστας σαν βοηθός του
Στα 1922 γνωρίζουν τον αρχιτέκτονα Ανδρέα Κριεζή, απόφοιτο του πανεπιστημίου του Μονάχου και δουλεύουν αποκλειστικά για αυτόν.
Ήταν η στιγμή το 1924 ο Δημήτρης και ο Φίλιππος Μανούσος να ανοίξουν το δικό τους μαραγκούδικο στην οδό Φορμίωνος λίγο πιο πάνω από το σπίτι τους. Ένα όνειρο έγινε πραγματικότητα.
Το 1929 ο Κριεζής αναλαμβάνει την μετατροπή των ανακτόρων σε Βουλή των Ελλήνων και αναθέτει το ξυλουργικό κομμάτι στην οικογένεια. Η τιμή μεγάλη, το ίδιο και η ευθύνη.
Το 1930 το μαραγκούδικο μετατρέπεται σε ξυλουργικό εργοστάσιο, το 2ο στο νομό Αττικής και στεγάζεται σ ένα μεγάλο τριώροφο κτήριο στη συμβολή των οδών Μενάνδρου και Σοφοκλέους στο κέντρο της Αθήνας και πολύ κοντά στο έργο της Βουλής.
Τo1933 κατασκευάζοντας το θερινό θέατρο της Μαρίκας Κοτοπούλη στην οδό Χεϋδεν, γνωρίζουν το Δημήτρη Πικιώνη, έναν αρχιτέκτονα φαινόμενο που επηρέασε όσο κάνεις άλλος τη μετέπειτα πορεία τους.
Το έργο της Βουλής παραδίδεται τελικά το 1935, την ίδια χρονιά εγκαινιάζεται και η έκθεση του εργοστασίου στην οδό Σοφοκλέους, απέναντι ακριβώς από το σημερινό χρηματιστήριο.
Το 1940 οι Γερμανοί επιτάσσουν το εργοστάσιο.
Το 1942 πεθαίνει Μανώλης Μανούσος σε ηλικία 102 χρονών
Το 1943 ο εγγονός του, Μανώλης Μανούσος του Κωνσταντίνου μπαίνει στη δουλεία σε ηλικία 13 χρονών.
Σ αυτό το διάστημα και μέχρι το 1959 υπολογίζεται ότι το εργοστάσιο υποστήριξε σε όλο το εύρος των ξυλουργικών εργασιών πάνω από 4600 πολυκατοικίες, ανέλαβε τις ανακαινίσεις στο προεδρικό μέγαρο, την πρεσβεία της Αγγλία της Γερμανίας της Γαλίας, την κατασκευή εξ ολοκλήρου του Ευγενιδιου ιδρύματος και του μαιευτηρίου Μητέρα, του Εθνικού θεάτρου του ξενοδοχείου Μεγάλη Βρετανία, του ξενοδοχείου king George του Αστέρα Βουλιαγμένης καθώς και τις οικίες πολλών επωνύμων της εποχής όπως Αβέρωφ, Βενιζέλος, Δημητριάδης, Καρελλας, Κουντουριώτης, Λάσκος, Λιβανός, Νομικός, Νιάρχος και Ωνάσης
Το 1965 αγοράζεται έκταση 6 στρεμμάτων στην Κάτω Κηφισιά στα οικόπεδα του συνεταιρισμού των ξυλουργών «ο Τίμιος Σταυρός» και ανεγείρεται εργοστάσιο.
Το 1972 αγοράζεται έκταση 2 στρεμμάτων και ανεγείρεται νέο εργοστάσιο στην οδό Αγ. Αναργύρων 800 μέτρα από το παλιό εργοστάσιο
Το 1973 Το εργοστάσιο μεταφέρεται από την οδό Θηβών στην οδό Τιμίου Σταυρού και οι αποθήκες στην οδό Αγ. Αναργύρων.
Το 1982 το εργοστάσιο ανακατασκευάζεται στον ίδιο χώρο και εκσυγχρονίζεται.
Το 1987 ο Θεόδωρος Μανούσος μπαίνει στη δουλειά σε ηλικία 18 ετών
Το 1996 Στον χώρο του εργοστασίου δημιουργείται μια έκθεση, ένας χώρος που στεγάζονται όλες οι εφαρμογές του ξύλου.
Το 2001 αρχίζουν οι εργασίες δημιουργίας ενός πάρκου ξύλου που περιλαμβάνει τις 2 οικίες της οικογένειας
Το 2004 ολοκληρώνονται οι εργασίες του πάρκου ξύλου που αποτελείται από 2 οικίες και περιβάλλον χώρους που στεγάζονται όλες οι εφαρμογές του ξύλου
Το 2007 εγκαινιάζουμε τον εκθεσιακό χώρο του εργοστασίου επί της Λεωφόρου Κηφισίας 338 στο Χαλάνδρι