filmov
tv
2 I M Παρακλητου Ωρωπος Αττικης 30η Ενότητα Ο Οικουμενισμος part a' part b
Показать описание
Ι Μ Παράκλητου Ωρωπός Αττικής
-ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ-
Πρόλογος
H ΕΚΚΛΗΣΙΑ μας εἶναι ἀπό τή φύση της καθολική καὶ ἀσφαλῶς οἰκουμενική (παγκόσμια). Ἔχει ἀνοιχτή την ἀγκαλιά της σ' ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, κάθε φυλῆς καὶ ἐποχῆς, καὶ τοὺς καλεῖ νὰ ἔρθουν κοντά της. Ὁ Χριστός, ποὺ εἶναι ἡ κεφαλή της. ἀπευθύνει διαχρονικά στον κόσμο το «δεῦτε πρός με πάντες», ἐνῶ παράλληλα στέλνει τους μαθητές του να διδάξουν το Εὐαγγέλιο τῆς σωτηρίας «εἰς πάντα τὰ ἔθνη».
Αυτή τη συστατική καί φυσική ιδιότητα τῆς Ἐκκλησίας, τὴν οἰκουμενικότητα-παγκοσμιότητα, τη διεκδικοῦν σήμερα δυό κινήματα, ποὺ ἐκφράζουν τὸ πνεῦμα τῆς ἐποχῆς: ὁ Οἰκουμενισμός καί ἡ Παγκοσμιοποίηση.
Η Παγκοσμιοποίηση προωθείται ἀπό ἰσχυρές πολιτι-κοοικονομικές δυνάμεις και προβάλλει το μοντέλο μιᾶς ἑνοποιημένης ἀνθρωπότητος, ἐνῶ ὁ Οἰκουμενισμός δρα στηριοποιείται στον θρησκευτικό χώρο, ἐπιδιώκοντας τὴν ἐκπλήρωση τοῦ ὁράματος ἑνὸς ἐνωμένου Χριστιανισμοῦ καὶ στοχεύοντας τελικά σε μια οἰκουμενική θρησκεία, μια Πανθρησκεία.
Στο τεύχος τοῦτο ἐπιχειροῦμε να σκιαγραφήσουμε το κίνημα τοῦ Οἰκουμενισμού – στό ὁποῖο συμμετέχει και ή Ὀρθοδοξία, ἐπειδή αὐτό παραμένει ἄγνωστο
στο εὐρύτερο πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας μας και ἐπειδή οἱ ἐξελίξεις στους κόλπους του προκαλοῦν ἀνησυχία και προβληματισμό.
Ἴσως ν' ἀκούγεται περίεργα, ἀλλά εἶναι γεγονός ὅτι σήμερα ὁ Οἰκουμενισμός ἀπειλεῖ τὴν οἰκουμενικότητα τῆς Ἐκκλησίας μας, γιατί διολισθαίνει όλο και περισσότερο σε συμβιβαστικές συγκρητιστικές τακτικές, πού ἀναιροῦν θεμελιώδεις αρχές τῆς ὀρθοδόξου πίστεως. Καί, ἄς μὴν τὸ λησμονούμε, ἡ ὀρθή πίστη εἶναι ἡ πρώτη και κύρια προϋπόθεση τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου, σύμφωνα με τη θεόπνευστη ἁγιοπατερική ἀπόφανση: «Όστις βούλεται σωθήναι, πρὸ πάντων χρὴ αὐτῷ τὴν καθολικὴν κρατῆσαι πίστιν, ἣν εἰ μὴ τις σώαν καὶ ἄμωμον τηρήσειεν, ἄνευ δισταγμοῦ, εἰς τὸν αἰῶνα ἀπολεῖται» (Σύμβολον τῆς Πίστεως ἁγίου Ἀθανασίου Άλε ξανδρείας).
Ἔτσι, λοιπόν, ἂν τὸ σωτήριο μήνυμα τῆς Ὀρθοδοξίας μας χαθεῖ ἀνάμεσα στα πλάνα μηνύματα τῶν ἑτεροδόξων καὶ τῶν ἀλλοθρήσκων, για χάρη ενός οὐτοπικού οἰκουμενιστικοῦ ὀράματος, τότε θα χαθεί καὶ ἡ ἐλπίδα του κόσμου.
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ
Ὁ Οἰκουμενισμός
Τί εἶναι ὁ Οἰκουμενισμός.
Ο Οικουμενισμός είναι μια κίνηση, που διακηρύσσει ότι ἔχει ὡς σκοπό την ενότητα τοῦ διαιρεμένου χριστιανικού κόσμου (Ορθοδόξων, Παπικών Προτεσταντών κ.ά.).
Η ἰδέα τῆς ἑνότητος συγκινεί κάθε ευαίσθητη χριστιανική ψυχή καὶ ἀνταποκρίνεται στούς μύχιους πόθους της. Την ἰδέα αὐτή οικειοποιείται και ο Οικουμενισμός. Αλλά το ένωτικό του όραμα, δραμα κατεξοχήν πνευματικό, το στηρίζει κυρίως πάνω στις ἀνθρώπινες προσπάθειες και όχι στην ενέργεια του Αγίου Πνεύματος. Μόνο το Άγιο Πνεῦμα μπορεί, όταν συναντήσει την ανθρώπινη μετάνοια και ταπείνωση, να κάνει αυτό το όραμα πραγματικότητα. Η ποθητή ενότητα, ἂν και όταν συμβεί, δὲν θὰ είναι παρά ένα θαῦμα τοῦ Θεοῦ.
επιλογος
Το χρέος μας.
Ζοῦμε ἀναμφίβολα σε περίοδο κοσμογονικών άλλαγῶν. Τα γεγονότα, κατευθυνόμενα πλέον τρέχουν με ξένφρενους ρυθμούς. Ο Οικουμενισμός ἐξελίσσεται μέσα στην ισοπεδωτική προοπτική τῆς Παγκοσμιοποιήσεως, ποὺ ἐπιβάλλουν ισχυρά πολιτικοοικονομικά κέντρα. Κανείς πιά δεν πιστεύει σοβαρά πώς ο Οικουμενισμός μπρεί να προσφέρει ορατή λύση στο αίτημα τῆς χριστιανικῆς ἐνότητος.
Ὡς Ορθόδοξοι Χριστιανοί δεν πρέπει ούτε να αίθεροβατοῦμε ἀλλά ούτε και να εφησυχάζουμε. Αν σεβόμαστε πραγματικά τή ζωή τῶν ἀνθρώπων, ἂν πονάμε τον
βασανισμένο ἀπό τις αδιέξοδες θρησκευτικές του παραδόσεις κόσμο τῆς Δύσεως, ἀλλά και τον παγιδευμένο στις δαιμονικές πλάνες κόσμο τῆς ᾿Ανατολῆς, ἔχουμε χρέος να μείνουμε προσηλωμένοι στην Αγία μας Ἐκκλησία. Νά κρατήσουμε ανόθευτη την πατροπαράδοτη πίστη μας, βιώνοντάς την αύθεντικά μέσα ἀπό τόν καθημερινό μας αγώνα για τον προσωπικό αγιασμό και τή θέωση. Ή όρθή πίστη καί ὁ ἀκριβής βίος θὰ μᾶς κάνουν ικανούς για τη μαρτυρία τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀλλά -γιατί όχι;- και για το μαρτύριο, ἂν καὶ ὅταν οἱ καιροί τὸ ἀπαιτήσουν...
Ἡ ἐμμονή στην Ορθοδοξία, δηλαδή στη γνησιότητα τῆς ζωῆς, και ἡ ἐμμονή στην ἀλήθεια πού ἐλευθερώνει και σώζει, δὲν εἶναι ἐγωισμός, φανατισμός ή μισαλλοδοξία. Ἐκφράζει τήν οἰκουμενική διάσταση, την αγάπη και τη φιλανθρωπία τῆς Ὀρθόδοξης Εκκλησίας. Καί ἀποτελεῖ τὴν ὕστατη δυνατότητα που αυτή προσκομίζει, για μιά ριζοσπαστική πνευματική αλλαγή στο χῶρο τῆς Δύσεως, ἀλλὰ καὶ γιὰ μιὰ ἔξοδο τῆς Ἀνατολῆς ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσία τῶν ψεύτικων θεών.
τα
κειμενα
είναι
παρμενα
από
την
Ιερά
Μονή
Παρακλήτου,
Ωρωπός
Αττικής
2020
-
https:
-ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ-
Πρόλογος
H ΕΚΚΛΗΣΙΑ μας εἶναι ἀπό τή φύση της καθολική καὶ ἀσφαλῶς οἰκουμενική (παγκόσμια). Ἔχει ἀνοιχτή την ἀγκαλιά της σ' ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, κάθε φυλῆς καὶ ἐποχῆς, καὶ τοὺς καλεῖ νὰ ἔρθουν κοντά της. Ὁ Χριστός, ποὺ εἶναι ἡ κεφαλή της. ἀπευθύνει διαχρονικά στον κόσμο το «δεῦτε πρός με πάντες», ἐνῶ παράλληλα στέλνει τους μαθητές του να διδάξουν το Εὐαγγέλιο τῆς σωτηρίας «εἰς πάντα τὰ ἔθνη».
Αυτή τη συστατική καί φυσική ιδιότητα τῆς Ἐκκλησίας, τὴν οἰκουμενικότητα-παγκοσμιότητα, τη διεκδικοῦν σήμερα δυό κινήματα, ποὺ ἐκφράζουν τὸ πνεῦμα τῆς ἐποχῆς: ὁ Οἰκουμενισμός καί ἡ Παγκοσμιοποίηση.
Η Παγκοσμιοποίηση προωθείται ἀπό ἰσχυρές πολιτι-κοοικονομικές δυνάμεις και προβάλλει το μοντέλο μιᾶς ἑνοποιημένης ἀνθρωπότητος, ἐνῶ ὁ Οἰκουμενισμός δρα στηριοποιείται στον θρησκευτικό χώρο, ἐπιδιώκοντας τὴν ἐκπλήρωση τοῦ ὁράματος ἑνὸς ἐνωμένου Χριστιανισμοῦ καὶ στοχεύοντας τελικά σε μια οἰκουμενική θρησκεία, μια Πανθρησκεία.
Στο τεύχος τοῦτο ἐπιχειροῦμε να σκιαγραφήσουμε το κίνημα τοῦ Οἰκουμενισμού – στό ὁποῖο συμμετέχει και ή Ὀρθοδοξία, ἐπειδή αὐτό παραμένει ἄγνωστο
στο εὐρύτερο πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας μας και ἐπειδή οἱ ἐξελίξεις στους κόλπους του προκαλοῦν ἀνησυχία και προβληματισμό.
Ἴσως ν' ἀκούγεται περίεργα, ἀλλά εἶναι γεγονός ὅτι σήμερα ὁ Οἰκουμενισμός ἀπειλεῖ τὴν οἰκουμενικότητα τῆς Ἐκκλησίας μας, γιατί διολισθαίνει όλο και περισσότερο σε συμβιβαστικές συγκρητιστικές τακτικές, πού ἀναιροῦν θεμελιώδεις αρχές τῆς ὀρθοδόξου πίστεως. Καί, ἄς μὴν τὸ λησμονούμε, ἡ ὀρθή πίστη εἶναι ἡ πρώτη και κύρια προϋπόθεση τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου, σύμφωνα με τη θεόπνευστη ἁγιοπατερική ἀπόφανση: «Όστις βούλεται σωθήναι, πρὸ πάντων χρὴ αὐτῷ τὴν καθολικὴν κρατῆσαι πίστιν, ἣν εἰ μὴ τις σώαν καὶ ἄμωμον τηρήσειεν, ἄνευ δισταγμοῦ, εἰς τὸν αἰῶνα ἀπολεῖται» (Σύμβολον τῆς Πίστεως ἁγίου Ἀθανασίου Άλε ξανδρείας).
Ἔτσι, λοιπόν, ἂν τὸ σωτήριο μήνυμα τῆς Ὀρθοδοξίας μας χαθεῖ ἀνάμεσα στα πλάνα μηνύματα τῶν ἑτεροδόξων καὶ τῶν ἀλλοθρήσκων, για χάρη ενός οὐτοπικού οἰκουμενιστικοῦ ὀράματος, τότε θα χαθεί καὶ ἡ ἐλπίδα του κόσμου.
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ
Ὁ Οἰκουμενισμός
Τί εἶναι ὁ Οἰκουμενισμός.
Ο Οικουμενισμός είναι μια κίνηση, που διακηρύσσει ότι ἔχει ὡς σκοπό την ενότητα τοῦ διαιρεμένου χριστιανικού κόσμου (Ορθοδόξων, Παπικών Προτεσταντών κ.ά.).
Η ἰδέα τῆς ἑνότητος συγκινεί κάθε ευαίσθητη χριστιανική ψυχή καὶ ἀνταποκρίνεται στούς μύχιους πόθους της. Την ἰδέα αὐτή οικειοποιείται και ο Οικουμενισμός. Αλλά το ένωτικό του όραμα, δραμα κατεξοχήν πνευματικό, το στηρίζει κυρίως πάνω στις ἀνθρώπινες προσπάθειες και όχι στην ενέργεια του Αγίου Πνεύματος. Μόνο το Άγιο Πνεῦμα μπορεί, όταν συναντήσει την ανθρώπινη μετάνοια και ταπείνωση, να κάνει αυτό το όραμα πραγματικότητα. Η ποθητή ενότητα, ἂν και όταν συμβεί, δὲν θὰ είναι παρά ένα θαῦμα τοῦ Θεοῦ.
επιλογος
Το χρέος μας.
Ζοῦμε ἀναμφίβολα σε περίοδο κοσμογονικών άλλαγῶν. Τα γεγονότα, κατευθυνόμενα πλέον τρέχουν με ξένφρενους ρυθμούς. Ο Οικουμενισμός ἐξελίσσεται μέσα στην ισοπεδωτική προοπτική τῆς Παγκοσμιοποιήσεως, ποὺ ἐπιβάλλουν ισχυρά πολιτικοοικονομικά κέντρα. Κανείς πιά δεν πιστεύει σοβαρά πώς ο Οικουμενισμός μπρεί να προσφέρει ορατή λύση στο αίτημα τῆς χριστιανικῆς ἐνότητος.
Ὡς Ορθόδοξοι Χριστιανοί δεν πρέπει ούτε να αίθεροβατοῦμε ἀλλά ούτε και να εφησυχάζουμε. Αν σεβόμαστε πραγματικά τή ζωή τῶν ἀνθρώπων, ἂν πονάμε τον
βασανισμένο ἀπό τις αδιέξοδες θρησκευτικές του παραδόσεις κόσμο τῆς Δύσεως, ἀλλά και τον παγιδευμένο στις δαιμονικές πλάνες κόσμο τῆς ᾿Ανατολῆς, ἔχουμε χρέος να μείνουμε προσηλωμένοι στην Αγία μας Ἐκκλησία. Νά κρατήσουμε ανόθευτη την πατροπαράδοτη πίστη μας, βιώνοντάς την αύθεντικά μέσα ἀπό τόν καθημερινό μας αγώνα για τον προσωπικό αγιασμό και τή θέωση. Ή όρθή πίστη καί ὁ ἀκριβής βίος θὰ μᾶς κάνουν ικανούς για τη μαρτυρία τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀλλά -γιατί όχι;- και για το μαρτύριο, ἂν καὶ ὅταν οἱ καιροί τὸ ἀπαιτήσουν...
Ἡ ἐμμονή στην Ορθοδοξία, δηλαδή στη γνησιότητα τῆς ζωῆς, και ἡ ἐμμονή στην ἀλήθεια πού ἐλευθερώνει και σώζει, δὲν εἶναι ἐγωισμός, φανατισμός ή μισαλλοδοξία. Ἐκφράζει τήν οἰκουμενική διάσταση, την αγάπη και τη φιλανθρωπία τῆς Ὀρθόδοξης Εκκλησίας. Καί ἀποτελεῖ τὴν ὕστατη δυνατότητα που αυτή προσκομίζει, για μιά ριζοσπαστική πνευματική αλλαγή στο χῶρο τῆς Δύσεως, ἀλλὰ καὶ γιὰ μιὰ ἔξοδο τῆς Ἀνατολῆς ἀπὸ τὴν αἰχμαλωσία τῶν ψεύτικων θεών.
τα
κειμενα
είναι
παρμενα
από
την
Ιερά
Μονή
Παρακλήτου,
Ωρωπός
Αττικής
2020
-
https: