Το αστέρι μου & Το μέτρημα - Νατάσσα Μποφίλιου ( Passport 2013 )

Από την πρεμιέρα των εμφανίσεων της Νατάσσας Μποφίλιου στο Passport του Πειραιά το Φθινόπωρο του 2013

Επιμέλεια προγράμματος: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Ενορχηστρώσεις: Θέμης Καραμουρατίδης
Ήχος: Γιάννης Παξεβάνης
Σχεδιασμός & χειρισμός Φωτισμών: Αλέξανδρος Προδρόμου

Πιάνο: Θέμης Καραμουρατίδης
Κρουστά : Φοίβος Κουντουράκης
Κιθάρες - Μπουζούκι : Σωτήρης Καστάνης
Μπάσο: Γιώργος Μπουλντής
Τσέλο: Άρης Ζέρβας
Βιολί μαντολίνο : Δημήτρης Κουζής

Οργάνωση Παραγωγής: PROSPERO

Το αστέρι μου - 2010

Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
1. Νατάσα Μποφίλιου

Σ' αγαπώ αρκετά
για να σ' αφήσω μόνο σου
αρκετά για να πονάει τόσο
Σ' αγαπώ αρκετά
ίσα να βρεις το δρόμο σου
λίγο πριν σε πληγώσω

Ήμουν εντάξει μέχρι χτες
με τις πληγές μου ανοιχτές
χαρά να τρέχουνε
Κι ήρθαν δυο βλέμματα βαριά
και πέσαν πάνω μου σκουριά
για να μ' ελέγχουνε

Μ' έπιασε κάτι να σ' το πω
και σου `πα πάλι σ' αγαπώ
μικρό το ψέμα μου
Συγγνώμη για την προσβολή
μα εγώ δεν είμαι για πολύ
το `χω στο αίμα μου

Ήμουν εντάξει μέχρι χθες
ήξερα τι είναι αυτό που θες
κι ήταν στο χέρι μου
Δε σ' αφορά προσωπικά
είναι που εμένα τελικά
το `χει τ' αστέρι μου

Το μέτρημα

Τους ανθρώπους της ζωής μου
κάθισα να τους μετρήσω
τους παρόντες, τους απόντες
κάνα δυο περαστικούς.
Όσους ήρθαν για να μείνουν
όσους έφυγαν πριν γίνουν,
τους κοινόχρηστους, τους ξένους,
τους πολύ προσωπικούς.

ΡΕΦ: Και μου βγαίνουν πάντα λίγοι
ή μου βγαίνουνε πολλοί
κι είναι η μοναξιά που επείγει
ό, τι με μελαγχολεί.
Και μου βγαίνουν πάντα λίγοι
ή μου βγαίνουνε πολλοί
σ' ένα μέτρημα που ανοίγει
την παλιά μου την πληγή.

Τους ανθρώπους της ζωής μου
θα ' θελα να τους κρατήσω...
Τα αγρίμια, τους αγγέλους
και τους πιο κανονικούς.
Όσους άφησαν σημάδι
όσους πήρε το σκοτάδι,
τους εκείνους, τους τυχαίους
τους πολύ προσωπικούς.

ΡΕΦ: Και μου βγαίνουν πάντα λίγοι
ή μου βγαίνουνε πολλοί
κι είναι η μοναξιά που επείγει
ό, τι με μελαγχολεί.
Και μου βγαίνουν πάντα λίγοι
ή μου βγαίνουνε πολλοί
σ' ένα μέτρημα που ανοίγει
την παλιά μου την πληγή.

Άνθρωποι μόνοι που άφησαν σκόνη
φιλίες και αγάπες που πήραν οι δρόμοι
κλεμμένοι, κρυμμένοι, κρυφά δανεισμένοι
τυχαίοι, γενναίοι, δειλοί, φοβισμένοι
δικοί μου και ξένοι, λαμπροί και θλιμμένοι
σε σχέσεις, σε σπίτια καλά κλειδωμένοι.
Χαρούμενοι, άσχετοι, συνεπιβάτες
Μποέμ καλλιτέχνες, παιδιά με γραβάτες.
Εχθροί μου και φίλοι, μικροί και μεγάλοι
που δίνουν με μέτρο, που κάνουν σπατάλη.
Αγάπες που έμοιαζαν να `χουν αξία
και άλλες που ξέμειναν στη χειραψία
Φτωχοί συγγενείς που σερβίρουν τα έτοιμα
οι λογικοί κι όσοι ζουν με το αίσθημα.
Οι λογικοί κι όσοι ζουν με το αίσθημα
Οι λογικοί κι όσοι ζουν με το αίσθημα...
Όσοι ζουν με το αίσθημα....
Φοβάμαι...πως χάνω το μέτρημα ..

[andriant]

Μοναδική τραγουδίστρια, μοναδικό συναίσθημα!!!

[chronismichalopoulos]

thea kai teleia I mpofiliou alla to magazi einai epoiikos aparadekto
12 eyro eisodo me poto kai kalla mpira diladi kai an htheles ena poto soy zitagane alla tria eyro kai soy to bazane kai se plastiko potiraki les kai eisoyn sto panigiri me tin efi