Κορυφαίο ποίημα, αρέσει πάρα πολύ στον δάσκαλο Ηλία Γιαννακόπουλο. Χάρη σ' αυτόν έμαθα - διάβασα αυτό το ποίημα.
epikouriospepos
(Πανελλήνιες, Ιούνιος 2020)
Εκεί που αναρωτιέσαι για πράγματα που πρώτη φορά αντικρίζεις
για πράγματα χιλιοειπωμένα που έχουνε πια περάσει
για πράγματα που ξαφνιάζουν και ας γίνονται κάθε μέρα
για πράγματα που έλεγες δεν θα συμβούν ποτέ
και τώρα συμβαίνουν μπρος στα μάτια σου
για άλλα που επαναλαμβάνονται με ελάχιστες παραλλαγές
για πράγματα που πουλιούνται μόλις πιάσουν κατάλληλη τιμή
για πράγματα που σάπισαν με το πέρασμα του καιρού
ή που ήσαν σάπια απ' την αρχή και δεν το έβλεπες
εκεί που απορείς για πράγματα που μπόρεσες να κάνεις
για πράγματα σοβαρά ή ανόητα που ρίσκαρες τη ζωή σου
για πράγματα σημαντικά που τα κατάλαβες αργότερα
για πράγματα που τα φοβήθηκες και απέφυγες να αναλάβεις
για πράγματα που τα προγραμμάτισες και δεν σου βγήκαν
για άλλα που τα σχεδίασαν άλλοι και βγήκαν διαφορετικά
για πράγματα που έτυχαν χωρίς να τα περιμένεις
για πράγματα που μόνο τα ονειρεύτηκες
και κάποτε, μια στις χίλιες, πραγματώθηκαν...
Εκεί απάνω σε βρίσκει η Ποίηση
(Προσωπική απόδοση)
Όταν βλέπεις ενώ μέχρι τότε απλώς κοιτούσες
Όταν ακούς ενώ πριν τα αυτιά σου απλώς συνέλεγαν ήχους
Όταν βιώνεις τα γεγονότα που πριν τα ζούσες τελείως επιδερμικά
Όταν ξαφνιάζεσαι για πράγματα που πριν σου φαίνονταν καθημερινά και ασήμαντα
Όταν μαθαίνεις με επώδυνο τρόπο να αποτιμάς την πραγματική αξία των γύρω σου
Όταν παρατηρείς προσεχτικά την δυσδιάκριτη διαφορά ανάμεσα στην ανοησία και την σοβαρότητα των επιλογών σου
Όταν αντιλαμβάνεσαι ξαφνικά την καθοριστική σημασία των υποσημειώσεων και των λεπτομερειών των πράξεών σου
Όταν ζωντανεύεις και δεν συνεχίζεις να ζεις από συνήθεια ή κεκτημένη ταχύτητα
Με λίγα λόγια όταν περνάς και ακουμπάς ενώ πριν περνούσες και δεν ακουμπούσες...
Tότε ακριβώς γίνεσαι Ποιητής
