Πλούσιοι δεν θα γίνουμε, το έχουμε πάρει χαμπάρι
στάσιμοι θα μείνουμε, μία ζωή μέσα σε αυτό το δυάρι
δύσκολα θα τη βγάλουμε μέρα με την μέρα το κορμί θα βαρύνει
Μια ζωή θα τρέχουμε και για την επόμενη γενιά τίποτα πίσω δεν θα μείνει
Αυτή η ζωή μας δόθηκε αυτή την ζωή πρέπει να φέρουμε πέρα
Μια ζωή στα υπόγεια για μια βδομάδα στα πανιά μας να έχουμε αέρα
Ξυπνάμε κουρασμένοι μα πάλι λέμε καλημέρα
Και πάντα ετοιμοπόλεμοι για ότι μπορεί να φέρει η μέρα.
Δεν έχω φόβο για το αύριο γιατί επέζησα το χθες
Και το επέζησα με δάκρυα γιατί δεν μου βγήκαν οι ευχές
Γι'αυτό εχω άγνοια κινδύνου μα ετοιμοπόλεμο κορμί θήκη
Όσο γκριζαρουν οι τρίχες μου παραμένει αγέραστη η ψυχή
Παλέψα με τους δαίμονες μου κάνεις όρθιος να μη μείνει
Αλλά ήταν οι προσωπικότητες μου ουσιαστικά οι μόνοι μου φίλοι
Ανήκω στην σκάρτη φουρνιά ενός κουρασμένου Θεού
στην καταραμένη γενιά ενός ευλογημένου λαού
Ρωτάνε γιατί δεν φοβάμαι
Τι θα μας φέρει άλλο ο καιρός
Νομίζουν πως είμαι ότι να ναι
Ότι την είδα κάπως την είδα σκληρός
Μα όσοι με ξέρουν το ξέρουν
Πως από το χάος μέσα βρήκα το φως
Μωρό μου άλλο πια μην φοβάσαι
Γιατί μας χρωστάει ο θεός
Κανέναν δεν φοβάμαι και τίποτα δεν φοβάμαι
σε φάση αν περάσουμε και άλλο καλύτερα να φύγουμε όπου να ναι
Αυτός ο τόπος δεν είναι φτιαγμένος για όλους ίσος
Δύσκολο να ζεις με αγάπη όταν περιτριγυρίζεσαι από μίσος
Δυσκολη η πρωτοτυπία όταν ζεις μέσα στην ρουτίνα
Δυσκολη η αυθεντικότητα όταν όλοι αγαπάνε την βιτρίνα
Δυσκολη η εχεμύθεια όταν ζεις στην αμαρτία
Μα εύκολη η μετάνοια μέσα από την θεία κοινωνία.
Έχω μια πέτρα καρδιά και μια φευγατη ψυχή
Έχω στο χέρι μου αλάτι για κάθε ανοιχτή μου πληγή
Έχω ένα βλέμμα περηφανο και ένα κούτελο καθαρό
Και δεν λέω να ξεδιψάσω λες και πίνω θαλασσινό νερό
έχω την δύναμη του Άτλα, την επιμονή του Οδυσσέα,
Φέγγω μαζί με τα άστρα αιχμάλωτος του Μορφέα.
Είμαι σπάνιος μετεωρίτης που συγκρούστηκε πάνω στην γη
Γι'αυτό θα μαζεύω τα κομμάτια μου για όσο θα είμαι εν ζωή..
Bilbas
Εμείς χρωστάμε στον Θεό ! Οχι Ο (ΘΕΟΣ) ΣΕ ΕΜΑΣ ! ΠΟΥ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΥΑΛΟ ΔΕΝ ΒΑΖΕΙ !
