25η Μαρτίου 2019

Τον Πανηγυρικό λόγο εκφώνησε η Διευθύντρια του Β΄ Δημοτικού Σχολείου Ξυλοτύμβου Κα Τασούλλα Παναγή Παπακυριακού

ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ 25Η ΜΑΡΤΙΟΥ
ΞΥΛΟΤΥΜΒΟΥ, 25 ΜΑΡΤΙΟΥ 2019

25η Μαρτίου σήμερα! Διπλή Γιορτή! Λαμπρή επέτειος! Ο λαός μας επέλεξε να συζεύξει την επέτειο της εθνικής του παλιγγενεσίας με τη μέρα του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου. Kοινός παρονομαστής των δύο αυτών σπουδαίων για μας τους Ορθόδοξους Έλληνες γεγονότων, η ανυπολόγιστη αξία της ελευθερίας. Στον ευαγγελισμό η ελευθερία ενσαρκώνεται στη συγκατάθεση της Παναγίας στο χαρμόσυνο μήνυμα του Αρχαγγέλου. Στο 1821 η ελευθερία παίρνει σάρκα και οστά στην απόφαση των Ελλήνων να αποτινάξουν την τυραννία της μακρόχρονης σκλαβιάς.
25η Μαρτίου 1821: ένα έθνος κοιτάζει τον κατακτητή του με περιφρόνηση και ατενίζει τον τάφο του με αδιαφορία. Ένα έθνος επιλέγει μία ώρα ελεύθερης ζωής παρά πολλά χρόνια σκλαβιάς και φυλακής. Αυτό το έθνος όμως έχει ήδη κερδίσει μια δυσκολότατη μάχη. Έχει κρατηθεί ως οντότητα μέσα σ’ ένα χωνευτήρι λαών για τέσσερις ολόκληρους αιώνες κι αυτό συνιστά την πρώτη λαμπρότατη νίκη του, πριν καν αρχίσουν οι πολεμικές επιχειρήσεις!
Σε αυτό αναμφισβήτητα συνέβαλε στο μέγιστο βαθμό η Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία μετά την αποφράδα ημέρα της Άλωσης στα 1453 στάθηκε ποικιλοτρόπως αληθινή κιβωτός του Έθνους. Συντηρεί σχολεία, θυμίζει στους υπόδουλους την εθνική τους ταυτότητα, και κυρίως μέσα στα κρυφά σχολειά διασώζει την ελληνική γλώσσα, διαφυλάσσει την ενότητα, την αλληλεγγύη και την ελπίδα της λευτεριάς. Συγχρόνως η ψυχή των Ρωμιών θερμαίνεται από τα εθνικοαπελευθερωτικά κηρύγματα του Ρήγα Φεραίου, του Αδαμάντιου Κοραή, του Ευγένιου Βούλγαρη, του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού. Κηρύγματα ανθρώπων εμπνευσμένων, τα οποία οι ίδιοι υπόγραψαν με το αίμα τους και από τα οποία αναβίωσε η ιδέα του ξεσηκωμού!
Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης γράφει: «Όταν αποφασίσαμε να κάμουμε την Επανάσταση, ως μια βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της Ελευθερίας μας και όλοι και οι κληρικοί και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτόν το σκοπό και εκάμαμε την επανάσταση». Και συνεχίζει: « O κόσμος μας έλεγε τρελούς! Εμείς αν δεν είμεθα τρελοί δεν εκάναμε την επανάσταση»
Στις 28 Ιουνίου, του 1821, ο Μάρκος Μπότσαρης κι ο Κίτσος Τζαβέλας σε προκήρυξη τους στην Πάργα, διακηρύσσουν: «Είμεθα Έλληνες, πιστοί στον όρκο μας, σταθεροί στην απόφαση μας, και με το Σταυρό μπροστά, και τα όπλα στα χέρια, προτιμάμε να κατεβούμε στους τάφους χριστιανοί και ελεύθεροι, παρά να ζήσουμε σκλάβοι, χωρίς θρησκεία, χωρίς πατρίδα, χωρίς τιμή»!
Έτσι το εθνεγερτήριο σάλπισμα "Ελευθερία ή θάνατος" αντηχεί απ’ άκρου εις άκρον, εκεί όπου πριν "όλα τα έσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά". Με το σάλπισμα αυτό ξαναζωντανεύουν τα ιδεώδη ενός ολόκληρου λαού που τρέφεται και γιγαντώνεται από τις ιστορικές του καταβολές.
Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός στην Αγία Λαύρα δίνει το σύνθημα και το Λάβαρο της Επανάστασης γρήγορα σκεπάζει όλη την Πελοπόννησο, την Ανατολική Στερεά αλλά και τη νησιωτική Ελλάδα. Ο Κολοκοτρώνης στην Τριπολιτσά, ο Γρηγόριος Παπαφλέσσας στο Μανιάκι, ο Διάκος στην Αλαμάνα, ο Ανδρούτσος στο Χάνι της Γραβιάς και ο Καραϊσκάκης στην Αράχοβα έγραψαν λαμπρές σελίδες δόξας και άφθαστου ηρωισμού. Ο Νικηταράς, ο Ψαριανός πυρπολητής Κωνσταντίνος Κανάρης, ο Ανδρέας Μιαούλης, η Μπουμπουλίνα, η Μαντώ Μαυρογένους και αμέτρητοι άλλοι γνωστοί και άγνωστοι αγωνιστές έδωσαν ενσυνείδητα τη ζωή τους για το ύψιστο αγαθό της Ελευθερίας! Το Αρκάδι και το Κούγκι ανατέλλουν ως άστρα φωτεινά στο στερέωμα της Οικουμένης και γίνονται βωμοί που μαρτυρούν πως η θέληση ενός λαού είναι ικανή να διδάξει πώς να ζει, αλλά και πώς να πεθαίνει κανείς για τη λευτεριά. Οι Μανιάτες, οι Σουλιώτες, οι Σφακιανοί και οι ελεύθεροι πολιορκημένοι του Μεσολογγίου αποδεικνύονται περίτρανα γνήσιοι απόγονοι των 300 του Λεωνίδα, διατρανώνοντας ότι «η μεγαλοσύνη στους λαούς δεν μετριέται με το στρέμμα, με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα».
Σήμερα, 200 χρόνια περίπου μετά, εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας σ’ όλους αυτούς τους γνωστούς και άγνωστους ήρωες και με εκδηλώσεις τιμής προσπαθούμε να συνειδητοποιήσουμε τη βαριά κληρονομιά μας, να πάρουμε φως απ’ το φως τους, να μπολιάζουμε το αίμα μας με το δικό τους!
Σήμερα που η χώρα μας διέρχεται μια κρίση που τη βαφτίσαμε οικονομική, αλλά στο βάθος ξέρουμε πως είναι ηθική και πνευματική… Σήμερα, που πληρώνουμε σαν χώρα και λαός όχι τα δανεικά, αλλά τα ιδανικά που ξεπουλήσαμε, ας ανασυνταχθούμε και ας αναλογιστούμε από πού ξεκινήσαμε και πού φτάσαμε. Σήμερα, που οι ηθικές αξίες διακυβεύονται, η μητρική μας γλώσσα βάλλεται και αλλοιώνεται, η ηθική κατακερματίζεται και η παρανομία νομιμοποιείται, ο κίνδυνος αλλοτρίωσης και αφελληνισμού είναι πρόδηλος.