Η 'Πομπηία της μινωικής Κρήτης' Αρχαιολογικός Χώρος Γουρνιών. Τα Γουρνιά του Λασίθιου-Κρήτη.

Η "Πομπηία της μινωικής Κρήτης" Αρχαιολογικός Χώρος Γουρνιών. Τα Γουρνιά του Λασίθιου-Κρήτη.

#travel #nature #naturevideo #drone #4k #sea #kriti

Αρχαιολογικός Χώρος Γουρνιών

Tα Γουρνιά -με άγνωστη την αρχαία ονομασία- είναι το χαρακτηριστικότερο ανασκαμμένο παράδειγμα ενός μεσαίου μεγέθους οικισμού της εποχής της μινωικής ακμής (Υστερομινωική Ι περίοδος : 1550-1450 π.Χ. και διατηρείται καλά, γι΄αυτό τον ονόμασαν “Πομπηία της μινωικής Κρήτης”. Είναι κτισμένος σε χαμηλό λόφο, πολύ κοντά στη θάλασσα, στον Ισθμό της Ιεράπετρας.

Οι πρώτοι κάτοικοι εγκαταστάθηκαν στην Πρωτομινωική ΙΙΙ περίοδο (2300 π.Χ.). Σώζονται απομεινάρια της Μεσομινωικής περιόδου (2000-1600 π.Χ.), ενώ στο τέλος της κτίσθηκε το ανάκτορο, το οποίο καταστράφηκε μαζί με την πόλη γύρω του το 1450 π.Χ., την ίδια εποχή που συνέβη το ίδιο στα άλλα μινωικά κέντρα. Πενήντα χρόνια αργότερα υπήρξε μία περίοδος “ανακατάληψης” του χώρου. Ο οικισμός εγκαταλείπεται οριστικά γύρω στα 1200 π.Χ

Tα σημαντικότερα μνημεία και αρχιτεκτονικά σύνολα τυ αρχαιολογικού χώρου των Γουρνιών είναι τα ακόλουθα:

Η ατείχιστη πόλη απλωνόταν στις πλαγιές χαμηλού λόφου. Δύο περιφερειακοί πλακόστρωτοι δρόμοι που τέμνονται από καθέτους προς αυτούς, συχνά κλιμακωτοί, συνδεδεμένοι όλοι με αποχετευτικό δίκτυο, ορίζουν οικοδομικά τετράγωνα, επτά από τα οποία έχουν ήδη ανασκαφεί. Οι διόροφες οικίες (οι μεγαλύτερες διαστάσεων 5Χ5μ.), έχουν κοινούς εξωτερικούς τοίχους. Σήμερα σώζονται οι αποθηκευτικοί και εργαστηριακοί χώροι του ισογείου και τα υπόγεια, που ήταν προσπελάσιμα με ξύλινες σκάλες από πάνω. Ο πρώτος όροφος, όπου και η κυρίως κατοικία, προσεγγίζεται με κλίμακα κατ’ ευθείαν από το δρόμο. Οι τοίχοι του κατώτερου τμήματος είναι λιθόκτιστοι, ενώ ο όροφος ήταν κατασκευασμένος από ωμές πλίνθους.

Τα Γουρνιά δίνουν την εικόνα της καθημερινής ζωής των Μινωιτών που ασχολούνταν με τη γεωργία, την κτηνοτροφία, την αλιεία, την αγγειοπλαστική και την υφαντουργία, αφού αποκαλύφθηκαν διάφορα εργαλεία (σμίλες, αγκίστρια, σφυριά κλπ.) που το επιβεβαιώνουν. Οι ανασκαφές έφεραν στο φως και άλλα πολυτελέστερα αγγεία (όπως ρυτά και τελετουργικά αγγεία).

Το ανάκτορο -έδρα τοπικού άρχοντα- βρίσκεται στην κορυφή του λόφου, δυτικά ορθογώνιας αυλής από την οποία έχουν είσοδο αρκετές ιδιωτικές κατοικίες. Αποτελούσε το κέντρο, ίσως και την αγορά του οικισμού. Μία σειρά βαθμίδων σε σχήμα Γ ακουμπά στη νότια πλευρά του ανακτόρου, που βλέπει στην αυλή. Σ΄αυτές φαίνεται ότι κάθονταν οι θεατές και παρακολουθούσαν δρώμενα που είχαν θρησκευτικό χαρακτήρα. Πρόκειται δηλαδή για έναν υποτυπώδη “θεατρικό χώρο”.

Το εσωτερικό του ανακτόρου δεν διατηρείται καλά, διέθετε όμως διάφορους επίσημους χώρους καθώς και αποθήκες επάνω από τις οποίες θα υπήρχαν μεγάλα δωμάτια. Η κεντρική αίθουσα του ανακτόρου διαχωριζόταν από την κεντρική αυλή με κιονοστοιχία στρογγυλών ξύλινων κιόνων εναλλάξ με τετράγωνες λίθινες παραστάδες. Βόρεια του ανακτόρου και ανεξάρτητα από αυτό υπάρχει ένα μικρό δημόσιο ιερό αφιερωμένο στη μινωική θεά των όφεων, προσιτό από ένα αδιέξοδο δρόμο. Είναι τετράγωνο (3 x 4 μ.) δωμάτιο, με θρανίο στη νότια πλευρά για την τοποθέτηση των λατρευτικών αντικειμένων, μερικά από τα οποία αποκαλύφθηκαν κατά τις ανασκαφές: πήλινα ειδώλια θεάς με υψωμένα χέρια, τριποδικός βωμός, σωλήνες φιδιών.

Η Harriet Ann Boyd Hawes (1871 - 1945) ήταν μια πρωτοπόρος Αμερικανίδα αρχαιολόγος (και νοσοκόμα). Είναι περισσότερο γνωστή ως η ανακαλύψασα τον αρχαιολογικό χώρο των Γουρνιών (*) Λασυθίου, μια από τις πρώτες αρχαιολογικές ανασκαφές, που έφεραν έναν μινωικό οικισμό και ένα ανάκτορο στο νησί της Κρήτης και στο Αιγαίο!

Η δασκάλα ακολούθησε το πάθος της για την Ελλάδα και τον αρχαίο πολιτισμό της. Έκανε περαιτέρω σπουδές Κλασσικών στην Αμερικανική Σχολή Κλασσικών Σπουδών εν Αθήναις. Ήρθε στην Ελλάδα ως εθελόντρια νοσοκόμα στην Θεσσαλία κατά τον ελληνοτουρκικό πόλεμο και ζήτησε από τους καθηγητές της να τους επιτραπεί να συμμετάσχουν στην αρχαιολογική εργασία του σχολείου.

Επήγε μόνη της, αναζητώντας αρχαιολογικά κατάλοιπα στην Κρήτη. Αυτή ήταν μια θαρραλέα απόφαση, καθώς η Κρήτη μόλις είχε βγει από τον πόλεμο και δεν ήταν καθόλου ασφαλής. Μιλούσε άπταιστα ελληνικά. Στην Κρήτη, επισκέφθηκε την ανασκαφή της Κνωσού όπου επί κεφαλής ήταν ο Βρετανός Άρθουρ Έβανς, ο οποίος της επρότεινε να εξερευνήσει το Καβούσι (Ιεράπετρας Λασυθίου). Το 1900 στο Καβούσι, ανακάλυψε οικισμούς και νεκροταφεία της ύστερης Μινωικής IIIC, της Πρώιμης Εποχής του Σιδήρου και της Πρώιμης Αρχαϊκής εποχής (1200-600 π.Χ.) στις θέσεις Βροντα (**) και Κάστρο. Ανέσκαψε μια δοκιμαστική τάφρο στην θέση Αζοριά (***), την πιο σημαντική αρχαία ελληνική / μεταμινωική τοποθεσία στην περιοχή, μια πρώιμη πόλη (περ. 700-500 π.Χ.).

[alivemoveon]

Ωραίο θέμα με κατατοπιστικά πλάνα που δείχνουν την έκταση του αρχαιολογικού χώρου.Μπράβο Γιώργο.👍👍👍

[ΚωνσταντίναΒλάχου-τλ]

Ωραιος αρχαιολογικός χώρος τέλειο το βιντεακι σας ευχαριστουμε που μας ταξιδαιψατε στην Κρήτη 👍🤹‍♀️🤹‍♀️

[papanikolaouvassilis]

Εκπληκτικό βίντεο Γιώργο! Καλή σου μέρα!