Στης Δραμας την παράγκα Ιούνιος Δεν πάει κάτω το κρασί

Δεν τραβιέται πια ο χωρισμός
είν’ ο πιο αγιάτρευτος καημός,
έφυγες και χάθηκα
σαν ανθός μαράθηκα
κι έμεινα στον κόσμο μοναχός.

Σε ζητά η κάθε μας γωνιά
τα μπουζούκια και η διπλοπενιά,
σε ζητάν τα γλέντια μας
τα παλιά τα ντέρτια μας
κάθε μας συνήθεια παλιά.

Βρε δεν πάει κάτω το κρασί
αν δεν είσαι πλάι μου εσύ,
γύρνα να τα φτιάξουμε
όλοι τους να σκάσουνε
όταν θα μας ξαναδούν μαζί.

[manoszouras]

Μπράβο μερακλήδες, πολύ καλοί και με ψυχή