filmov
tv
Πισω_απο_την_οθονη.prproj
Показать описание
Είχα μάθει να ερωτεύομαι από μικρή ηλικία και με αφύσικο τρόπο. Οι δικοί μου φρόντισαν να μου μάθουν την δικιά τους σημασία του έρωτα αρκετά νωρίς. Επομένως, εφάρμοσα ότι μου έμαθαν και βρήκα τον σημαντικότερο μου έρωτα σε μικρή ηλικία.
Την έβλεπα τις τελευταίες ώρες μαθήματος,κάθε Δευτέρα και Τετάρτη στο ιδιωτικό που πήγαινα στα πρώτα μου χρόνια στο Δημοτικό. Βρισκόμασταν πάντα σε μια πολύχρωμη αίθουσα,γεμάτη παιδιά και κάθε φορά που προσπαθούσα να αντικρίσω την τάξη,εκείνη μόνο έβλεπα.
Οι συνθήκες μετά από 2 χρόνια μας χώρισαν,αλλά γρήγορα ανακαλύψαμε οτί μπορούμε ακόμα να είμαστε μαζί,μόνο που πλέον δεν θα βρισκόμαστε μέσα σε μια τάξη αλλά πίσω από μια οθόνη.
Κάθε ευτυχισμένη σχέση έχει και τους γύρω τους να φέρνουν αντίρρηση με τούτη την ευτυχία. Ξεκινώντας τα παράπονα από το πόσο δημόσια προβάλλουμε τον έρωτα μας,τον τρόπο που δείχνουμε την εκτίμηση που έχουμε ο ένας για τον άλλον και για την ψευδαίσθηση οτί τα συναισθήματα μας θα δηλώνουν παρόν για πάντα. Και κατάφεραν να με πείσουν.
Πήρα για ένα χρόνο απόσταση,κάθε μέρα σκεφτόμουν τρόπους να είμαστε ξανά μαζί και να νιώθουμε καλύτερα με αυτό. Και εκείνη ήταν πάντα πρόθυμη να μιλήσει,πρόθυμη να με δεχτεί πίσω. Και έτσι λοιπόν,της πρότεινα να κάνουμε μια νέα αρχή,μια σχέση που αρμόζει στην ηλικία αλλά και στο παρελθόν μας. Λίγο πολύ συνέβει αυτό. Μόνο που στηριχθήκαμε στους ίδιους τρόπους,απλά κοροϊδέψαμε τον εαυτό μας πράττοντας πιο ποιοτικά πλέον,αλλά αυτό δεν βοήθησε.
Well,δεν φημίζομαι για την πίστη μου,ειδικά όσο αφορά τις αποφάσεις μου. Μεγαλώνω,αναπτύζω άλλα ενδιαφέροντα και θέλω οπωσδήποτε να απομακρυνθώ από το παιδάκι που ήμουν,γιατί απλά αυτό κάνεις στην προεφηβία. Ερχόμουν ς’ επαφή μ’ όλο και περισσότερο κόσμο και αυτό με την σειρά του απέδειξε το αυτονόητο. Ο κόσμος μπροστά από την οθόνη ς’ επηρεάζει πολύ περισσότερο από τ’ άτομα πίσω από αυτήν.
Την δεύτερη φορά που γύρισα ήταν ακόμη εκεί. Και τότε ήρθε η σκέψη στο μυαλό μου, πως ο έρωτας ήταν εθισμός. Είχα συνηθίσει στην ύπαρξη της ακόμα και πίσω από την οθόνη. Όμως αυτή την φορά ήμουν αποφασισμένος,θα κάνουμε διαφορετικά τα πράγματα αυτή την φορά της είπα,και χώρις να το καταλάβω το μόνο που μετρούσε ήταν η γνώμη του κόσμου για εμάς.
Τα πηγαίναμε τέλεια. Πατάγαμε στα προσχέδια μιας σχέσης που άλλοι μας έδωσαν,αυτό κάνουν οι ενήλικες άλλωστε. Και έτσι κάναμε ωσπού σιχαθήκαμε τους εαυτούς μας και την αδιαφορία μας ως πρός αυτά που μας έκαναν αυθεντικούς. Όσο για τους άλλους,είδαν οτι ακολουθήσαμε τον δρόμο τους,μας είπαν συγχαρητήρια και εξαφανίστηκαν για πάντα. Καταλάβαμε ότι οι παιδικοί μας τρόποι ναι μεν ήταν χαζοί αλλά ήταν αυτοί που έκαναν την σχέση μας αυθεντική. Ήμασταν μεγάλοι πια,ξέραμε πως να υιοθετήσουμε τους τρόπους του παρελθόντος κάνοντας τους πιο πικάντικους.
Τίποτα δεν με ικανοποιούσε,και το ήξερε. Δεν ξέρω γιατί,αλλά συμφώνησε να βλέπω και άλλες κοπέλες μακριά από την οθόνη. Δεν έχασα την ευκαιρία,έμαθα πως είναι η ενήλικη επικοινωνία από κοντά. Η ιστορία με την καινούργια μου γνωρίμια έγινε συνηδειτά ερωτική,όταν ο μόνος τρόπος που μπορούσαμε να επικοινωνήσουμε ήταν πίσω από μια οθόνη,ετσι και αλλιώς ήταν το στοιχείο μου,εκεί ένιωθα πραγματικά άνετα.Επομένως εβγαζέ νοήμα να επιστρέψω σε εκείνη. Αυτή την φόρα συζητώντας μαζί της,τις καινούργιες μου ανησυχίες και εκείνη το μόνο που πρόσφερε ήταν η αίσθηση πως υπάρχει κάποιος να με ακούσει.
Όλος ο κόσμος στραφηκέ σε οθόνες λόγω των συνθηκών. Το πιο φυσιολογικό ήταν να μείνω στην ασφαλή ζώνη μου,σε εκείνη. Αλλά είχα σιχαθεί. Είχα σιχαθεί να της μιλάω ενώ βρίσκεται πίσω απο την οθόνη. Και εκείνη δεν μίλαγε ποτέ πρώτη. Πάντα εγώ επρέπε να της μιλήσω για το πως αισθάνομαι,και έπειτα να μαντέψω τα δικά της συναισθήματα.
Και εκείνη άλλαξε..κατα πολύ.Και μου πήρε καιρό να κατάλαβω πως αύτη η αλλαγή της ήταν για να ικανοποιήσει τον παλιό μου εαυτό.Μου πηρε καιρο να καταλάβω πως το μόνο άτομο που προσπαθούσε να βρεί μια λύση ήμουν εγώ,και εκείνη ήθελε να εκμεταλλευτεί τον χρόνο που αφιέρωνα για να δεθω περισσότερο. Δεν την ένοιαζε τι έκανα με την ζωη μου,όσο είχε αυτή την αλληλεπίδραση μεταξύ μας,για να κερδίσουμε και οι δύο κάτι που στο τέλος δεν έχει καν σημασία.
Όταν είσαι μικρός δεν αναλύεις σωστά μια κατάσταση,οπότε εγω ανέλυσα την δικία μας ως την ιδανική.Όταν είσαι μικρός ψαχνείς την δικία σου σημασία των συναισθημάτων,κάθε πρωτογνωρή εμπειρία ακολουθεί και μια απορία για το άν αυτό έίναι το συναίσθημα που σου περιέγραφαν οι μεγάλοι.Όταν είσαι μικρός δεν γνωρίζεις πως λειτουργεί ο κόσμος. Όταν είσαι μικρός είναι αδύνατο να γνωρίζεις τι θες από την ζωη σου και κυρίως από τους συντρόφους σου.
Την έβλεπα τις τελευταίες ώρες μαθήματος,κάθε Δευτέρα και Τετάρτη στο ιδιωτικό που πήγαινα στα πρώτα μου χρόνια στο Δημοτικό. Βρισκόμασταν πάντα σε μια πολύχρωμη αίθουσα,γεμάτη παιδιά και κάθε φορά που προσπαθούσα να αντικρίσω την τάξη,εκείνη μόνο έβλεπα.
Οι συνθήκες μετά από 2 χρόνια μας χώρισαν,αλλά γρήγορα ανακαλύψαμε οτί μπορούμε ακόμα να είμαστε μαζί,μόνο που πλέον δεν θα βρισκόμαστε μέσα σε μια τάξη αλλά πίσω από μια οθόνη.
Κάθε ευτυχισμένη σχέση έχει και τους γύρω τους να φέρνουν αντίρρηση με τούτη την ευτυχία. Ξεκινώντας τα παράπονα από το πόσο δημόσια προβάλλουμε τον έρωτα μας,τον τρόπο που δείχνουμε την εκτίμηση που έχουμε ο ένας για τον άλλον και για την ψευδαίσθηση οτί τα συναισθήματα μας θα δηλώνουν παρόν για πάντα. Και κατάφεραν να με πείσουν.
Πήρα για ένα χρόνο απόσταση,κάθε μέρα σκεφτόμουν τρόπους να είμαστε ξανά μαζί και να νιώθουμε καλύτερα με αυτό. Και εκείνη ήταν πάντα πρόθυμη να μιλήσει,πρόθυμη να με δεχτεί πίσω. Και έτσι λοιπόν,της πρότεινα να κάνουμε μια νέα αρχή,μια σχέση που αρμόζει στην ηλικία αλλά και στο παρελθόν μας. Λίγο πολύ συνέβει αυτό. Μόνο που στηριχθήκαμε στους ίδιους τρόπους,απλά κοροϊδέψαμε τον εαυτό μας πράττοντας πιο ποιοτικά πλέον,αλλά αυτό δεν βοήθησε.
Well,δεν φημίζομαι για την πίστη μου,ειδικά όσο αφορά τις αποφάσεις μου. Μεγαλώνω,αναπτύζω άλλα ενδιαφέροντα και θέλω οπωσδήποτε να απομακρυνθώ από το παιδάκι που ήμουν,γιατί απλά αυτό κάνεις στην προεφηβία. Ερχόμουν ς’ επαφή μ’ όλο και περισσότερο κόσμο και αυτό με την σειρά του απέδειξε το αυτονόητο. Ο κόσμος μπροστά από την οθόνη ς’ επηρεάζει πολύ περισσότερο από τ’ άτομα πίσω από αυτήν.
Την δεύτερη φορά που γύρισα ήταν ακόμη εκεί. Και τότε ήρθε η σκέψη στο μυαλό μου, πως ο έρωτας ήταν εθισμός. Είχα συνηθίσει στην ύπαρξη της ακόμα και πίσω από την οθόνη. Όμως αυτή την φορά ήμουν αποφασισμένος,θα κάνουμε διαφορετικά τα πράγματα αυτή την φορά της είπα,και χώρις να το καταλάβω το μόνο που μετρούσε ήταν η γνώμη του κόσμου για εμάς.
Τα πηγαίναμε τέλεια. Πατάγαμε στα προσχέδια μιας σχέσης που άλλοι μας έδωσαν,αυτό κάνουν οι ενήλικες άλλωστε. Και έτσι κάναμε ωσπού σιχαθήκαμε τους εαυτούς μας και την αδιαφορία μας ως πρός αυτά που μας έκαναν αυθεντικούς. Όσο για τους άλλους,είδαν οτι ακολουθήσαμε τον δρόμο τους,μας είπαν συγχαρητήρια και εξαφανίστηκαν για πάντα. Καταλάβαμε ότι οι παιδικοί μας τρόποι ναι μεν ήταν χαζοί αλλά ήταν αυτοί που έκαναν την σχέση μας αυθεντική. Ήμασταν μεγάλοι πια,ξέραμε πως να υιοθετήσουμε τους τρόπους του παρελθόντος κάνοντας τους πιο πικάντικους.
Τίποτα δεν με ικανοποιούσε,και το ήξερε. Δεν ξέρω γιατί,αλλά συμφώνησε να βλέπω και άλλες κοπέλες μακριά από την οθόνη. Δεν έχασα την ευκαιρία,έμαθα πως είναι η ενήλικη επικοινωνία από κοντά. Η ιστορία με την καινούργια μου γνωρίμια έγινε συνηδειτά ερωτική,όταν ο μόνος τρόπος που μπορούσαμε να επικοινωνήσουμε ήταν πίσω από μια οθόνη,ετσι και αλλιώς ήταν το στοιχείο μου,εκεί ένιωθα πραγματικά άνετα.Επομένως εβγαζέ νοήμα να επιστρέψω σε εκείνη. Αυτή την φόρα συζητώντας μαζί της,τις καινούργιες μου ανησυχίες και εκείνη το μόνο που πρόσφερε ήταν η αίσθηση πως υπάρχει κάποιος να με ακούσει.
Όλος ο κόσμος στραφηκέ σε οθόνες λόγω των συνθηκών. Το πιο φυσιολογικό ήταν να μείνω στην ασφαλή ζώνη μου,σε εκείνη. Αλλά είχα σιχαθεί. Είχα σιχαθεί να της μιλάω ενώ βρίσκεται πίσω απο την οθόνη. Και εκείνη δεν μίλαγε ποτέ πρώτη. Πάντα εγώ επρέπε να της μιλήσω για το πως αισθάνομαι,και έπειτα να μαντέψω τα δικά της συναισθήματα.
Και εκείνη άλλαξε..κατα πολύ.Και μου πήρε καιρό να κατάλαβω πως αύτη η αλλαγή της ήταν για να ικανοποιήσει τον παλιό μου εαυτό.Μου πηρε καιρο να καταλάβω πως το μόνο άτομο που προσπαθούσε να βρεί μια λύση ήμουν εγώ,και εκείνη ήθελε να εκμεταλλευτεί τον χρόνο που αφιέρωνα για να δεθω περισσότερο. Δεν την ένοιαζε τι έκανα με την ζωη μου,όσο είχε αυτή την αλληλεπίδραση μεταξύ μας,για να κερδίσουμε και οι δύο κάτι που στο τέλος δεν έχει καν σημασία.
Όταν είσαι μικρός δεν αναλύεις σωστά μια κατάσταση,οπότε εγω ανέλυσα την δικία μας ως την ιδανική.Όταν είσαι μικρός ψαχνείς την δικία σου σημασία των συναισθημάτων,κάθε πρωτογνωρή εμπειρία ακολουθεί και μια απορία για το άν αυτό έίναι το συναίσθημα που σου περιέγραφαν οι μεγάλοι.Όταν είσαι μικρός δεν γνωρίζεις πως λειτουργεί ο κόσμος. Όταν είσαι μικρός είναι αδύνατο να γνωρίζεις τι θες από την ζωη σου και κυρίως από τους συντρόφους σου.
Комментарии