Στην κεντρική Πελοπόνησσο στην πλαγιά του Λυκαίου όρους βρίσκεται το Καστανοχώρι. Παλιότερα είχε 700 κατοίκους και σχολείο. Σήμερα έχει μόνιμους καμιά δεκαριά ιθαγενείς συνταξιούχους, που επέστρεψαν στις ρίζες τους, ενώ το σχολείο έχει μετατραπεί σε ξενώνα.
Αυτοί οι μόνιμοι κάτοικοι κάνουν τις βόλτες τους, μαζεύονται στο κοινοτικό κατάστημα και περνάνε καλά. Κυρίως, όμως, περνάνε μια ζωή με ποιότητα.
Σηκώθηκα το πρωί λίγο πριν ξημερώσει και περίμενα να φωτιστεί ο κάμπος της Μεγαλόπολης.
Η εικόνα κάθε λεπτό έπαιρνε άλλες διαστάσεις και χρώματα. Τα σπίτια της πόλης φάνηκαν πολύ αργότερα. Για αρκετή ώρα έβλεπα ένα ένα σύννεφο που κάλυπτε τον κάμπο και τον έκανε να μοιάζει με λίμνη. Κάπου στο βάθος αναδυόταν μια στήλη καπνού και κοντύτερα λαμπίριζαν φωτάκια πάνω σε ένα φουγάρο που δεν έβγαζε καπνό.
Σε λίγο καιρό θα πάψει και το άλλο, που δεν φαινόταν κάτω από το σύννεφο, να καπνίζει, αφού η εφαρμογή του φυσικού αερίου αντικαθιστά σταδιακά την ενεργειακή παροχή του λιγνίτη.
