filmov
tv
Κωστής Γαϊτάνος 1934-2025 (Α' μέρος) ΤΡΙΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Δαυίδ Ναχμίας ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ
Показать описание
η εκπομπή μεταδόθηκε 29-03-25
Ο Κωστής Γαϊτάνος, μορφή σπάνιας ευαισθησίας και υψηλής πολιτισμικής ευγένειας, διήλθε από τον κόσμο τούτο αφήνοντας πίσω του ένα πνευματικό αποτύπωμα βαθύ και ευανάγνωστο, το οποίο εκτείνεται πολύ πέρα από τα όρια του προσωπικού του βιώματος. Η περίπτωσή του συνιστά ένα γοητευτικό παράδοξο: ένας άνθρωπος που, ενώ βιώνει τη ματαίωση της ίδιας του της τέχνης λόγω του ατυχούς συμβάντος που του στέρησε το πλήκτρο και το πιάνο, αναγεννάται, κατά τρόπο σχεδόν ντοστογιεφσκικό, μέσα από τη γραφή, την κριτική σκέψη και τον λόγο που μετουσιώνει τη σιωπή της μουσικής σε λόγο ευδιάκριτα διαυγή και βαθύτατα φιλοσοφικό.
Η φυσιογνωμία του Γαϊτάνου διαποτίζεται από την αύρα της εκλεπτυσμένης αισθητικής και της κοσμοπολίτικης πνευματικότητας, προϊόντα ενός βίου αφιερωμένου στην τέχνη και στη στοχαστική καλλιέργεια του πνεύματος. Η θέρμη με την οποία αναζητούσε, συνέλεγε και ερμήνευε τα αυτόγραφα των μεγάλων προσωπικοτήτων της μουσικής σκηνής, όπως του Herbert von Karajan, του Δημήτρη Μητρόπουλου και του Mstislav Rostropovich, δεν ήταν απλώς μια πράξη συλλεκτικής μανίας, αλλά ένα βαθύτερο συμβολικό κυνήγι μιας αυθεντικότητας που άγγιζε τις απαρχές του δημιουργικού μεγαλείου.
Με διαυγή, εύστοχο και ρηξικέλευθο λόγο, ο Γαϊτάνος αποδείχθηκε ικανός να υπερβαίνει την αναπηρία του, μετατρέποντας το δράμα της προσωπικής του απώλειας σε πηγή γόνιμης δημιουργικότητας. Η γραφή του, προικισμένη με πυκνότητα νοήματος και εκλεπτυσμένη γλωσσική δεξιοτεχνία, αντικατέστησε τη μουσική παρτιτούρα με ένα πνευματικό πεντάγραμμο, πάνω στο οποίο συνέθετε ιδέες και νοήματα που ηχούσαν ως μουσική άλλου τύπου: μια μελωδία νοημάτων, μια αρμονία φιλοσοφικών στοχασμών.
Ο Κωστής Γαϊτάνος είναι, μια ζωντανή μαρτυρία ότι ο άνθρωπος μπορεί να υψώνεται, ακόμα και μέσα από τις μεγαλύτερες δοκιμασίες του, σε ένα επίπεδο όπου η ίδια η τέχνη της ζωής υπερβαίνει τη ζωή της τέχνης. Και εκεί, ίσως, να εντοπίζεται το αληθινό μεγαλείο της προσωπικότητάς του, στην ικανότητα να αντλεί από την οδύνη όχι μόνο σοφία αλλά και μια νέα, υψηλότερη μορφή ομορφιάς.
Δαυίδ Ναχμίας 20 Μαρτίου 2025
Ο Κωστής Γαϊτάνος, μορφή σπάνιας ευαισθησίας και υψηλής πολιτισμικής ευγένειας, διήλθε από τον κόσμο τούτο αφήνοντας πίσω του ένα πνευματικό αποτύπωμα βαθύ και ευανάγνωστο, το οποίο εκτείνεται πολύ πέρα από τα όρια του προσωπικού του βιώματος. Η περίπτωσή του συνιστά ένα γοητευτικό παράδοξο: ένας άνθρωπος που, ενώ βιώνει τη ματαίωση της ίδιας του της τέχνης λόγω του ατυχούς συμβάντος που του στέρησε το πλήκτρο και το πιάνο, αναγεννάται, κατά τρόπο σχεδόν ντοστογιεφσκικό, μέσα από τη γραφή, την κριτική σκέψη και τον λόγο που μετουσιώνει τη σιωπή της μουσικής σε λόγο ευδιάκριτα διαυγή και βαθύτατα φιλοσοφικό.
Η φυσιογνωμία του Γαϊτάνου διαποτίζεται από την αύρα της εκλεπτυσμένης αισθητικής και της κοσμοπολίτικης πνευματικότητας, προϊόντα ενός βίου αφιερωμένου στην τέχνη και στη στοχαστική καλλιέργεια του πνεύματος. Η θέρμη με την οποία αναζητούσε, συνέλεγε και ερμήνευε τα αυτόγραφα των μεγάλων προσωπικοτήτων της μουσικής σκηνής, όπως του Herbert von Karajan, του Δημήτρη Μητρόπουλου και του Mstislav Rostropovich, δεν ήταν απλώς μια πράξη συλλεκτικής μανίας, αλλά ένα βαθύτερο συμβολικό κυνήγι μιας αυθεντικότητας που άγγιζε τις απαρχές του δημιουργικού μεγαλείου.
Με διαυγή, εύστοχο και ρηξικέλευθο λόγο, ο Γαϊτάνος αποδείχθηκε ικανός να υπερβαίνει την αναπηρία του, μετατρέποντας το δράμα της προσωπικής του απώλειας σε πηγή γόνιμης δημιουργικότητας. Η γραφή του, προικισμένη με πυκνότητα νοήματος και εκλεπτυσμένη γλωσσική δεξιοτεχνία, αντικατέστησε τη μουσική παρτιτούρα με ένα πνευματικό πεντάγραμμο, πάνω στο οποίο συνέθετε ιδέες και νοήματα που ηχούσαν ως μουσική άλλου τύπου: μια μελωδία νοημάτων, μια αρμονία φιλοσοφικών στοχασμών.
Ο Κωστής Γαϊτάνος είναι, μια ζωντανή μαρτυρία ότι ο άνθρωπος μπορεί να υψώνεται, ακόμα και μέσα από τις μεγαλύτερες δοκιμασίες του, σε ένα επίπεδο όπου η ίδια η τέχνη της ζωής υπερβαίνει τη ζωή της τέχνης. Και εκεί, ίσως, να εντοπίζεται το αληθινό μεγαλείο της προσωπικότητάς του, στην ικανότητα να αντλεί από την οδύνη όχι μόνο σοφία αλλά και μια νέα, υψηλότερη μορφή ομορφιάς.
Δαυίδ Ναχμίας 20 Μαρτίου 2025