filmov
tv
Γιώργος Καζαντζής-Κώστας Πρατσινάκης ~ Το μυστικό (Αχ ζωή)

Показать описание
Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2016
Μουσική Σκηνή Ξέφωτο Λαδάδικα
Από τις ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες και ξεχωριστές Κυριακάτικες μουσικές παραστάσεις του Κώστα Πρατσινάκη στο Ξέφωτο που στόχο έχουν οι Κυριακές να μην είναι πια μελαγχολικές....σημαντική η συμβολή του Σάκη Κοντονικόλα στο πιάνο.Την Κυριακή 17 Ιανουαρίου ο Κώστας Πρατσινάκης φιλοξένησε τον συνθέτη Γιώργο Καζαντζή όπου ακούστηκαν τραγούδια από την εποχή που ξεκίνησαν μαζί την τόσο ξεχωριστή μουσική τους διαδρομή έως και σήμερα.
Πιάνο : Σάκης Κοντονικόλας
Το μυστικό (Αχ ζωή)
Μουσική : Γιώργος Καζαντζής
Στίχοι : Γιάννης Τσατσόπουλος
Αχ, ζωή κάτι μου κρύβεις
κάτι μαγικό που το ποθώ
πως περνάς και νιώθω να τ’ αγγίζω
όσο το αποθώ.
Να `μαι καλά στα χαμηλά
και δω στη γη να ξημερώνω
να ζω με τούτα τα ψηλά
να χάνομαι στο χρόνο.
Να σέβομαι τη λογική
τα συναισθήματα να πνίγω
κρυφά να γίνομαι παιδί
να ξαναπαίζω λίγο.
Αχ, ζωή κάτι μου κρύβεις
κάτι μαγικό που το ποθώ
πως περνάς και νιώθω να τ’ αγγίζω
όσο το αποθώ.
Να λέω το πικρό γλυκό
να `χω δυο πόδια για να βγαίνω
καφέ να πίνω στο σταθμό
να μην πηδάω στο τρένο.
Να βάζω παρακεί το εγώ
μην αγαπήσω σαν κουρσάρος
κι απ’ του ονείρου να λυγώ
το πουπουλένιο βάρος.
Αχ, ζωή...αποθώ.
Μουσική Σκηνή Ξέφωτο Λαδάδικα
Από τις ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες και ξεχωριστές Κυριακάτικες μουσικές παραστάσεις του Κώστα Πρατσινάκη στο Ξέφωτο που στόχο έχουν οι Κυριακές να μην είναι πια μελαγχολικές....σημαντική η συμβολή του Σάκη Κοντονικόλα στο πιάνο.Την Κυριακή 17 Ιανουαρίου ο Κώστας Πρατσινάκης φιλοξένησε τον συνθέτη Γιώργο Καζαντζή όπου ακούστηκαν τραγούδια από την εποχή που ξεκίνησαν μαζί την τόσο ξεχωριστή μουσική τους διαδρομή έως και σήμερα.
Πιάνο : Σάκης Κοντονικόλας
Το μυστικό (Αχ ζωή)
Μουσική : Γιώργος Καζαντζής
Στίχοι : Γιάννης Τσατσόπουλος
Αχ, ζωή κάτι μου κρύβεις
κάτι μαγικό που το ποθώ
πως περνάς και νιώθω να τ’ αγγίζω
όσο το αποθώ.
Να `μαι καλά στα χαμηλά
και δω στη γη να ξημερώνω
να ζω με τούτα τα ψηλά
να χάνομαι στο χρόνο.
Να σέβομαι τη λογική
τα συναισθήματα να πνίγω
κρυφά να γίνομαι παιδί
να ξαναπαίζω λίγο.
Αχ, ζωή κάτι μου κρύβεις
κάτι μαγικό που το ποθώ
πως περνάς και νιώθω να τ’ αγγίζω
όσο το αποθώ.
Να λέω το πικρό γλυκό
να `χω δυο πόδια για να βγαίνω
καφέ να πίνω στο σταθμό
να μην πηδάω στο τρένο.
Να βάζω παρακεί το εγώ
μην αγαπήσω σαν κουρσάρος
κι απ’ του ονείρου να λυγώ
το πουπουλένιο βάρος.
Αχ, ζωή...αποθώ.